Swadhyay Manjari

Author(s): Shantinath Jain Derasar
Publisher: Shantinath Jain Derasar

Page 489

દાન-માણિક્ય-તિલક-સ્વાધ્યાય-મંજરી તવ સરસાનન્દ-બિન્દુસદેહદાયક! ત્વયિ દષ્ટ ભવત્યેવ, મૂર્ખાડપિ મુખરે જન. તદેન માવામન્યથા, નાથાસમ્બદ્ધભાષિણમ; મત્વા જર્ડ જગજયેષ્ઠ !, સન્ત હિ નતવત્સલાઃ ૨૧ કિ બાલેલીકવાચાલ, આલજાલં લપન્નપિ, ન જાયતે જગન્નાથ !પિતરાનન્દવર્ધક તથા લીલાક્ષોલ્લા-જપાકેયં જનસ્તવ; કિશ્ચિદ્ વધે તે નાથ !, તેષ કિ નેતિ કશ્યતામ. ૨૩ અનાઘભ્યાસમેન, વિષયાશુચિકર્દમે; ગર્સે સૂકરસંકાશ, યાતિ મે ચટુલ મના. ૨૪ ન ચાહે નાથ ! શકનેમિ, તનિવારયિતું ચલમ; અતઃ પ્રસીદ તદેવ! દેવ! વારય વાર. કિ મમાપિ વિકલપેશસ્તિ, નાથ! તાવકશાસને, ચેનૈવ લપsધીશ, નેત્તર મમ દીયતે. આરૂઢમિયર્દી કેટિ, તવ કિકરતાં ગતમ; મામÀતેનુવાવન્તિ, કિમદ્યાપિ પરીષહાર. કિ ચામી પ્રણતાશેષ–જનવીર્યવિધાયક , ઉપસર્ગો સમાઘાપિ, પૃષ્ઠ મુખ્યક્તિ ને ખલા. ૨૮ પશ્યન્નપિ જગત્ સવ, નાથ! માં પુરતઃ સ્થિતમ; કષાયારાતિવર્ગોણ, કેિ ન પશ્યતિ પીડિતમ . ૨૯ કષાયાભિડૂત વિય, માં હિ કારુણિકસ્ય તે; વિમેચને સમર્થસ્થ, નેપેક્ષા નાથ! યુજ્યતે.
૩૦