Suttanipato

Author(s): Jagdish Kashyap
Publisher: Uttam Bhikkhu

Page 128

१२२ ]
सुत्तनिपातो
[ ५।१८
तण्हाधिपन्ने मनुजे पेक्खमानो (पिगियाति भगवा),
सन्ताप जाते जरसा परेते । तस्मा तुवं पिगियो अप्पमत्तो,
जहस्सु तण्हं अपुनब्भवायाति ॥४॥ पिगियमाणवपुच्छा निट्ठिता।
( ७२–पारायणसुत्तं ५।१८) इदमवोच भगवा मगधेसु विहरन्तो पासाणके चेतिये, परिचारक सोळसानं ब्राह्मणानं अज्झिट्टो पुट्ठो पुट्ठो पञ्हे व्याकासि । एकमेकस्स चेऽपि पञ्हस्स अत्थं अज्ञाय धम्म अाय' धम्मानुधम्म पटिपज्जेय्य, गच्छेय्येव, जरामरणस्स पारं। पारंगमनीया इमे धम्माऽति तस्मा इमस्स धम्मपरियायस्स पारायणं त्वेव अधिवचनं।
अजितो तिस्समेत्तेय्यो पुण्णको अथ मेत्तगू । धोतको उपसीवो च नन्दो च अथ हेमको ॥१॥ तोदेय्यकप्पा दुभयो जातुकण्णी च पण्डितो । भद्रावुधो उदयो च पोसालो चापि ब्राह्मणो । मोघराजा च मेधावी पिंगियो च महा इसि ॥२॥ एते बुद्धं उपागञ्छु संपन्नचरणं इसि । पुच्छन्ता निपुणे पञ्हे बुद्धसेट्ठ उपागमुं ॥३॥ तेसं बुद्धो व्याकासि' पञ्हे पुट्ठो यथातथं । पञ्हानं वेय्याकरणेन' तोसेसि ब्राह्मणे मुनि ॥४॥ ते तोसिता चक्खुमता बुद्धनादिच्चबन्धुना । ब्रह्मचरियमचरिंसु वरपञस्स सन्तिके ॥५॥ एकमेकस्स पहस्स यथा बुद्धेन देसितं । तथा यो पटिपज्जेय्य गच्छे पारं अपारतो ॥६॥ अपारा पारं गच्छेय्य भावेन्तो मग्गमत्तमं । मग्गो सो१० पारं गमनाय११ तस्मा पारायणं इति ॥७॥
१C. Fsb-°वारक. २M. नास्वि ३M. पञ्हं ब्याकासि. ४M. नास्ति M. नास्ति M. गच्छं. M. ज्या Fsb-वियाकासि. Fsbवेय्याकरणे. M. अचा. १०C. Fsb. (सो) ११C. पारगम'.