________________
પ્રાચીનજનલેખસ ગ્રહું, ( ૩૪ )
[ સ્ત’બનપુરના લેખા ન. ૪૫૦
આ પ્રશસ્તિની રચના કરી હતી અને લાભવિજય પડિતે અનુ સંશેધન કર્યું. હતું. કીતિવિજય' નામના તેમના ગુરૂબંધુએ શિલા ઉપર લખી આપી હતી અને શ્રીધર નામના શિલ્પિએ ( સલાટે ) તેને કાતરી કાઢી હતી.
છેવટે જે ગદ્યભાગ છે તેમાં પણ ટુંકાણમાં આ આખા લેખની મુખ્ય હકીકત પુનઃ આપી દેવામાં આવી છે.
આ પ્રશતિમાં આપેલુ વર્ણન વિજયપ્રશસ્તિ કાવ્યના ૧૧ મા સમાં પણ અક્ષરેઅક્ષર આપેલું છે. એટલુ જ નહિં પરંતુ આમાંના ૩૭, ૩૮, ૩૯ અને ૫૯ નખરનાં પડ્યા તે, થોડાં શબ્દોના ફેરફાર સાથે, જેમના તેમજ એ કાવ્યના ઉક્ત સ'માં મળી આવે છે. ત્યાં એમની સંખ્યા ક્રમથી ૪૯, ૫૦, ૫૩ અને ૬૯ ની છે. આમ હાવાનું કારણ સ્પષ્ટજ છે કે આ ‘પ્રશસ્તિ’ અને તે કાવ્યના કર્તા એકજ હાવાથી સ્વાભાવિક રીતેજ પ્રશસ્તિના પદ્યેા કાવ્યમાં લઇ શકાય છે.
આ લેખમાં વણુ વેલા પરીખ વજી રાજઆ સત્તરમી સદીમાં થઇ ગએલા સમ શ્રાવકોમાંના એક મુખ્ય હતા. ખંભાત નિવાસી શ્રાવક કવિ ઋષભદાસે ‘હીરવિજયરાસ ’ માં આ બંને ભાઈઓની હકીકત લખાણુથી આપી છે. કવિ ઋષભદાસ—
“ પારેખ વજીઆ રાજીઆ, જૈન સામણિ જાણુ. જિનમતવાસી જિન જપે, સિર વહે જિનની આણુ. ” આવા શબ્દોથી તેમના ગુણવનના પ્રાર’ભ કરે છે, અને પૂર્વ કાલમાં
૧ આ લાવિજય તે ઘણું કરીને સુપ્રસિદ્ધ તાર્કિક મહાપાધ્યાય યોવિયછના ગુરૂના ગુરૂ જે લાવિજય છે તેજ હાવા સભવે છે.
૨ કીર્તિવિજય પણ મહેાપાધ્યાય વિનયવિજયજીના જે ગુરૂ થાય છે જ આ હાય તેમ સંભવે છે.
રૂમે હીરવિજયસૂરિરાસ ' પૃ. ૧૫૨, (દે. લાક્ડ તરફથી મુદ્રિત).
Jain Education International
'
૭૩૪
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
