________________
૯૫
વાસ્તવિક શું?” પણ મેં સાંભળ્યું છે કે અહીં નજીકમાં જ ચરમતીર્થપતિ શ્રી મહાવીરપ્રભુ પધારેલા છે, કે જેઓ સૌમ્યતામાં ચ દ્રસમાન, ગાંભીર્યથી સમુદ્રને મહાત કરનારા, તેજાવી-પ્રતાપ ગણથી સૂર્યસમ, મન ઇછિત આપવામાં કુબેર ભંડારી જેમ ઉદાર, ઐશ્વર્યમાં ઈદ્ર કરતાં ચઢિયાતા કામદેવની જેમ સુંદર, સુધાને પણ ફીક્કી કરનાર મધુર વાણવાળા, લકત્તર બલવાળા, જ્ઞાનના વિશાલ સબુક, મેરુપર્વતની જેમ અતિશય ધીર અને પર-પાખંડીરૂપ શિયાળાના યૂથને ત્રાસ ૫માડી નસાડવામાં કેશરી-વનરાજ તુલ્ય છે, આવા જ્ઞાનદિવાકર સર્વજ્ઞ-પ્રભુની હયાતિ છતાં મારે આવા સંશયના ઝેળામાં ચિત્તને વ્યાકુલ કરવાની જરૂર શી? માટે હે પ્રિયે! હું હમણાં જ પ્રભુ પાસે જઈ આ બાબતને નિર્ણય કરી લઉં, પ્રભુ કહેશે તે વાત યથાર્થ જ હેય, એમાં કઈ મીનમેખ લઈ શકે જ નહિં, કારણ કે નિષ્કારણ જગતવત્સલ પરોપકારી પ્રભુ ભગવંત ભવ્યાત્માઓને અજ્ઞાન-મિથ્યાત્વના અંધકારમાંથી ઉદ્ધરવા જ ખરેખર અવતર્યા હોય છે !!! જગતમાં મહાપુરુષે ૫રઉપકારમાં રકત રહી જાતે કષ્ટ વેઠીને પણ થીજાનું ભલુ કરી દેવાના અસિધાવાયામ વ્રતનું પાલનારા હોય છે. તેવાઓની જનનીઓ પણ જગતને વંદ્ય બને છે, બાકી પિતાના સ્વાર્થમાં વાંધો જરા પણ ન આવવા દે અને બીજાનું કામ કરી દેવા તૈયાર હોય છે તેવા સામાન્ય કક્ષાના જાણવા, પણ જેઓ લેવા-દેવા વગર સાહજિક વૃત્તિએને આધીન બની પિતાની સ્વાર્થસિદ્ધિ માટે “Buy, Borrow or steal" (ખરીદી લાવે, ઉછીનું લાવે કે ચોરી કર)ના સિદ્ધાંતને આદમાં રાખી બીજાને હાનિ પહોંચાડે છે. ઈન્સાનિયતના અદલ ઇન્સાફને પણ ધ્યાન માં રાખતા નથી, અને અપકીત્તિને પણ ભય નથી રાખતા-આવા અધમાચરણવાળા માટે કયા શબ્દ પ્રયોજવા! તે દયાનમાં આવતું નથી. અને જેઓ વિના સ્વાર્થપણે બીજાનું બગાડવા તૈયાર હોય છે તેવાઓને તે સાધવા આ ચર્મમય જીભ પણ થંભી-થર
