________________
હે અહંમૈયા !
બાળક ભયાનક જંગલમાં ભૂલો પડી ગયો છે. માતા. બાળકને જોઈ રહી છે પણ મા સ્વયં આવવા-બાળકને બચાવવા અસમર્થ છે. એટલે મા પોતાના વિશ્વાસુ માણસને ચિઠ્ઠિ લઈને મોકલાવે છે. બાળકના હાથમાં ચિઠ્ઠિ પહોંચી પણ ગઈ. એમાં સવિસ્તર બતાવી દીધું કે દીકરા ! આ રસ્તે થઈ તું જલદી મારી જોડે આવી જા ! પણ, કરુણતા એ સર્જાઈ કે દીકરો એ ચિટ્ટિની ભાષા જ જાણતો ન હતો ! હે પરમાત્મન્ ! | આ બાળક જેવી અભાગી સ્થિતિ સારી ન સર્જાય માટે જ આ સંસ્કૃત ભણું છું. પણ લક્ષ્ય છે, તારી પાસે પંહોચવાનું. એટલે જ તારા સંદેશાને વાંચી એ સંદેશા પાછળના અદેશને ઓળખી જલદીથી કૈવલ્યલક્ષ્મી વરી તારી પાસે પહોંચે તો એ જ આશા છે, અરમાન છે, અભીપ્સા છે, આકાંક્ષા છે, આરઝુ છે.
