Book Title: Sadguru Sange Vishwa ne Panthe
Author(s): Manorama B Khanderiya, Balwantrai N Khanderiya
Publisher: Vishwavatsalya and Santbal Award Foundation Ahmedabad
View full book text
________________
૧૬૩ આકર્ષણને ગૌણ બનાવી શકે છે. એ પણ દૃષ્ટિની વિશેષતા છે. તે સહુને ફાવે નહીં. આબુ-દેલવાડાની નિસર્ગ સૃષ્ટિ બતાવવા સદ્ગત ગુરુદેવે શ્રી અમુલખ અમીચંદને ખાસ બોલાવ્યા પરંતુ એમને તો પથરા રૂપજ બધું જણાયું. અન્નમય કોશની ભૂમિકા પર માનવ હોય ત્યારે એને દરેક વખતે ખાણી-પીણી અને એશ-આરામજ ગમે છે. માનવતા પામ્યા પછી કાંઈક વિચાર આવે અને પછીજ નિસર્ગ પરાયણતા જામવા લાગે.
સાદી ખાણીપીણીથી થતો લાભ મોરેસીઅસ જેવા ટાપુમાં ફ્રાન્સની બનાવટ વાળા નળની શી જરૂર? ગાંધીજીનું સાહિત્ય ત્યાં ફેલાય તો મૂળ જે ભારતીય સંસ્કૃતિનાં બીજ છે તે
ત્યાં પાંગરે. જનારા પણ આવીજ ભોગવૃત્તિ વાળા જાય કે ધન કમાયા પાછળ લાગેલા જાય તો દાડો ન વળે. પોતાની મેળે પોતાના રોગને અનુરૂપ ઓસડ સમયસર લઈ લેવાય તો રોગને કાબૂમાં જરૂર લઈ શકાય. મૂળે તો સાદી ખાણી-પીણી તરફ પ્રેમ કેળવી પરેજી પળાય તો ઘણો લાભ થાય.
સૂર્યોદય અને સૂર્યાસ્ત વખતે કુદરત ઠીક ઠીક ખીલતી હોય છે. એક અર્થમાં તો એક ઠેકાણે સૂર્યોદય તો બીજે ઠેકાણે સૂર્યાસ્ત હોય છે. જન્મમૃત્યુનું પણ એવું જ છે ને ?
શિવ સૌમ્ય મૂર્તિ પણ ખરા અને શિવ રૌદ્ર પણ ખરા જ.
મહાપુરુષો માટે એટલા સારુ કહ્યું છે “વજાદપિ કઠોરાણી, મૃદુનિ કુસુમાદપી, લોકોત્તરાણામ, ચેતાંસી કો હી વિજ્ઞાતુમ્ અહતિ” વજથીયે કઠોર અને ફૂલથી એ કોમળ એવા લોકોત્તર પુરુષોનાં હૈયાં કોણ પીછાણી
શકે ?
તા. 11-1-78, પ્રભાત, ચિંચણી.
સંતબાલા
લક્ષ્યહીન ધનિકો દયા ખાવાલાયક છે.
ગાંધીજી ભલે ધીરે ધીરે પણ આગળ ને આગળ વધતા ગયા, તો એમના “અહ”ને ઘણીવાર જરૂર વો લાગ્યો હશે. પરંતુ વ્યક્તિત્ત્વ તો વધુ ને વધુ વિકસતું જ ગયું હતું.
કદાચ આફ્રિકા ફંડ માટે આપણા નાનાભાઈ ભટ્ટ ગએલા ત્યારની આ વાત છે :
શ્રી સગર સંગ : વિશ્વને પંથે
