________________
પૂર્ણિમા પાછી ઊગી! રીત અજમાવી, ભગવાનના સેગન ખાવા હોય તે તે ખાઈને પણુ, વિસા મેળવવા તૈયાર છે, અને જે લોકો એમ માનતા હેય કે અમે ભગવાનને વફાદાર છીએ, એ લોકે વિસાની ખાતર વફાદારી છોડીને જવાને તૈયાર છે, જ્યારે અમેરિકાને ત્યાગ કરીને આ માણસે અહીં આવી રહ્યા છે. શા માટે આવી રહ્યા છે?
તેઓ માને છે કે ભારતભૂમિમાં કઈ એવી મહાન વસ્તુ છે, એવી સંજીવની છે, કોઈક એવું અમૃત છે કે જેને માત્ર એક પ્યાલે પીવામાં આવે તે માનવ અમર બની જાય ને જન્મ-મરણના ફેરા ટળી જાય. સંસ્કૃતિનું જે ઘર કહેવાય, સમર્પણની સંસ્કૃતિનું જે જન્મસ્થાન કહેવાય, સંતની જે જન્મભૂમિ કહેવાય, એ જ સંતની જન્મભૂમિ પરથી આજે સંસ્કૃતિ કેટલી ઝડપથી જોવાઈ રહી છે, ભૂંસાઈ રહી છે, ભુલાઈ રહી છે! અને જે આમ જ ચાલ્યા કરશે તે જીવનને જે ઉદ્દેશ છે તે જ ભુલાઈ જશે. આ માટે જ આજે આપણે વિચારવાનું છે કે માણસનું જે જીવન છે તે પરમ શાંતિની શોધ માટે છે. માણસની જીવનયાત્રા તે પૂર્ણ પ્રતિ પ્રયાણ છે. માણસથી આ ન બની શકે, કે માણસાઈને પૂર્ણ અનુભવ ન મેળવી શકાય, તો હું તમને કહીશ કે જીવન નિરર્થક છે-એકસે ને એક ટકા નિરર્થક છે.
જિંદગીને વિજ્ય શેના પર આધારિત છે? બાહ્ય વસ્તુ પર કે અંદરનાં તનાં સંશોધન પર? માણસમાં રહેલાં એનાં નિયામક તને ત્રણ ભાગમાં વહેંચી શકાય, અને તે પ્રમાણે માણસને વિકાસક્રમ વિચારી શકાય.
