________________
ता एगंपि सिलोगं, जो पुरिसो मरणदेसकालंमि । आराहणोवउत्तो, चिंतंतो राहगो होइ ॥ ६ ॥
તે માટે જે પુરૂષ મરણના અવસરમાં આરાધનાના ઉપગવાળે એક પણ લેક ચિતવત રહે તે તે આરાધક થાય છે. ૬૦
आराहणोवउत्तो, कालं काऊण सुविहिओ सम्मं । उक्कोसं तिन्नि भवे. गंतूणं लहइ निव्वाणं ॥ ११ ॥
આરાધના કરવાના ઉપગવાળે, રૂડા આચારવાળે, રૂદ્ધ રીતે કાળ કરીને ઉત્કૃષ્ટથી ત્રણ ભવ કરીને મોક્ષ પામે છે. ૬૧
समणुत्ति अहं पढम, बीयं स. व्वत्थ संजओमित्ति । सव्वं च वोसि
