________________
૧૪૫ ના લેખાજી; કાગળ ને મશી તીહાં નવિ સં૫જે, ન ચલે વાટ વિશેજી; સુગુણ સનેહારે કદિય ન વિસરે. છે એ આંકણી ના ઈહાંથી તીહાં જઈ કેઈ આવે નહીં, જેહ કહે સંદેશેજી; જેહનું મીલવું રે દેહિલું તેહશું, નેહ તે આપ કિલેશેજ છે સુગુણ. ૨ વીતરાગરે રાગ તે એક પખે, કીજે કવણ પ્રકારજી; ઘેડે દેડે રે સાહેબ વાજમાં મન નાણે અસવારેજી છે સુગુણ. . ૩ સાચી ભકિત રે ભાવન રસ કહ્યો, રસ હાર્ચે તીહાં દેએ રીઝેજી; હડાહડેરે બિહુ રસરીઝથી, મનના મરથ સીઝેજી સુગુણ છે ૪ છે પણ ગુણવંતારે શેઠે ગાયે, મોટા તે વિશ્રામજી; વાચક એશ કહે એહજ આશરે, સુખ લહું ઠામઠામજી સુગુણ ૫
