________________
પ્રબુદ્ધ જીવન
એપ્રિલ, ૨૦૧૭ લેખમાં વિવાદ સૂત્રમાં આપેલ વિનયના સાત પ્રકાશક : શ્રુતસાર ટ્રસ્ટ
કરવું તેનું નામ ધ્યાન છે. પ્રકાર સમજાવી લોકોપચારમાં વિનયનું સ્વરૂપ પ્રાપ્તિસ્થાન : C/o નૌતમભાઈ વકીલ
માનવનું મન-વર્તમાન યુગની ભૌતિકતામાં વર્ણવે છે. તે ઉપરાંત શ્રી સૂયગડાંગ સૂત્ર, ભગવતી વકીલ હાઉસ, ૩૧-બી, સૌરાષ્ટ્ર સોસાયટી, દોડનારાઓ અશાંતિનો અનુભવ કરે છે. ક્લેશિત સૂત્ર વગેરેમાં દર્શાવેલ વિનયનું મહત્ત્વ રજૂ કરે પાલડી, અમદાવાદ.
બને છે. કષાયોને આધીન બને છે. એવા નબળા છે. વિનયમાં આખો જિનમાર્ગ સમાઈ જાય છે.
પાના-૧૧૨, આવૃત્તિ-પ્રથમ, ઇ. સ. ૨૦૧૬. મનનો માનવી ક્રોધને વશ થઈ જીવન હારી જાય ડૉ. કુમારપાળ દેસાઈ વિનય એક શાશ્વતી
પ્રસ્તુત પુસ્તક “મનને શાંત છે, અને અન્ય કષાયોથી પીડીત થઈ દુઃખી થાય ભાવના છે એ વાત કરે છે અને વ્યાવહારિક જીવન
મનને શાંત રાખો
રાખોએ લેખકની છે તેનો ચિતાર લેખકે દૃષ્ટાંતો દ્વારા સચોટ રીતે અને આધ્યાત્મિક જીવનમાં વિનયનો મહિમા
આરાધનાની ફળશ્રુતિ છે. વર્ણવ્યો છે જે વાચકને કષાય મુક્ત થવાની પ્રેરણા સદૃષ્ટાંત સમજાવે છે. જ્ઞાતધર્મ કથામાં તીર્થંકરપદને
વિવિધ શાસ્ત્રોના આધારે આપે છે. જીવન નંદનવન જેવું બને અને જે કોઈ પ્રાપ્ત કરવા માટે વીસ કારણના વિનયનું મહત્ત્વ
કષાયોનું અપધ્યાન કેવું જીવનમાં ધર્મ થાય તે આત્મકલ્યાણકારી બને એવી દર્શાવ્યું છે તે વાત પર તેઓ ભાર મૂકે છે.
હાનિકર્તા છે તેનું આલેખન હિતશિક્ષા આ પુસ્તકમાં પ્રસ્તુત કરી છે. વર્તમાન સુરેશભાઈ ગાલા, ઉત્પલા મોદી, પારૂલ
ભવવાહી રીતે કર્યું છે. જીવનમાં લોકોના હૃદયમાં રહેલો અજંપો દુર ગાંધી, ગુણવંત બરવાળિયા, ડૉ. કાંતિભાઈ શાહ, મહાત્માઓને પણ દુરાધ્ય એવા મનના કષાયો કરવાનો પ્રયત્ન લેખકે કર્યો છે. ખીમજીભાઈ છાડવા, છાયા શાહ, મહેબૂબ દેસાઈ, દ્વારા માનવ કેવો પીડાય છે તેનું પ્રસ્તુત પુસ્તકમાં આ રીતે આ પુસ્તકમાં મનને શાંત રાખવાની નલિની દેસાઈ, થોમસ પરમાર, બળવંત જાની તથા સચોટ માર્ગદર્શન લેખકે કરાવ્યું છે. તેઓ જણાવે વાત કરી છે. પરંતુ કષાયોને કારણે મન શાંત રહેતું અન્ય લેખકોના માનનીય લેખો થકી આ પુસ્તક છે કે મન પર નિયંત્રણ રાખવા માટે ધ્યાન એક નથી. તેથી આત્મકલ્યાણ થતું નથી પણ માત્ર ‘વિનયધર્મ' વિષયક ચિંતનીય ગ્રંથ બન્યો છે. અદ્ભુત આલંબન છે. તે ધ્યાન એટલે પરિપૂર્ણ પાપાનુબંધી પુણ્ય બંધાય છે. XXX
જાગૃતિ, અંદરનો એક પણ ભાવ, વિચાર કે આ પુસ્તકમાં મનની મહત્તા સમજાવી કષાયોની પુસ્તકનું નામ : મનને શાંત રાખો
શરીરની ક્રિયા બેહોશીમાં ન થવી જોઈએ. જે કંઈ કાલિમાને દૂર કરવાનો બોધ આપ્યો છે. * * * લેખક : નૌતમભાઈ વકીલ (C.A.) થાય તેની સામે સજાગ રહીને પસંદગીરહિત જોયા
મોબાઈલ : ૯૨૨૩૧૯૦૭૫૩
ના બની હકિકો
"WOMAN -- THE JAINA PERSPECTIVE ENLIGHTEN YOURSELF BY SELF STUDY OF JAINOLOGY
LESSON - SIXTEEN (CONTINUED]
O Dr. Kamini Gogri
The Svetambara on the other hand did not consider ago and much before the schism into Svetambara and clothes a possession (parigraha), but rather an Digambara and other sub-sects. The sectarian debate indispensable component of the religious life (dharma- amongst these two major sects on streemoksa evolved upkarana), similar to the Picchu and Kamandalu of the much later. One can thus perceive that Digambaras Digambara monk. Further, the question is not continued to hold their viewpoint of denial of streemoksa possession but attachment (murchha as declared in as an unchangeable dogma in those times to show their Tattvartha sutra of Umaswati). Therefore, these nuns urge only to grab the titles of Muni by continuing the were on equal footing as monks and were granted full debates with their differing rivals. status of mendicancy. More important, however is that it will be worth reviewing the truth of various aspects they could attain moksa in that very female body. of female asceticism and the Jaina doctrine. The voice Sangha-Sadhvis-Shravikas
of the Jaina women cannot be ignored as it seems to (back bone of Jainism and ascetic pathway)
have contributed immensely to the progress of the If the possibility of attaining salvation was only the human race. It is instrumental in placing the Jaina right of a male mendicant then the samgha (that religion today on the global map for peaceful coincludes women) sadhus, sadhvis, shravkas and existence and high standard of morality. shravikas would not have been thought of and The sadhvis from very date of diksha start their established by the Tirthankaras. The samgha was spiritual journey towards liberation. Their voice is the established by first Tirthankara Rishabha lacs of years expression of their faith in the dharma. This is inherited
