________________
ઉલ્લાસ હોય, તે ઉલ્લાસ ત્યાં ઘણું ખર્ચવામાં પણ હોય નહિ અને ઊલટું હૈયે દુઃખ હોય કે મારી ખામીને લઈને જ મારે આ પાપમાં રહેવું પડે છે અને આ પાપોને સેવવાં પડે છે. અહીં ખચ્ય પછી દિલમાં એમ થયા કરે કે સારું થયું અને ત્યાં ખચ્યા પછી એમ થયા કરે કે પુણ્યના યોગે મળેલું અને મારાથી ખર્ચાયું પાપમાં !
– (જયવંતી જિનાલા) પુણ્યમાં ખામી આવી એમ જણાયું એટલે તરત જ સંઘનો વહીવટ સોંપી દીધો :
પુણ્ય-પાપને માનનારા અને ધર્મમાં આસ્થાવાળા શ્રીમંતોની વાત જ જુદી હોય. ધર્મને પામેલા ન હોય એવા પણ શ્રીમંતો જો પુણ્ય-પાપમાં માનતા હોય, તો એમને વારે વારે પુણ્યકર્મ કરવાનું મન થાય, ને જેને જેને એ મોટું પાપ સમજતો હોય, તે પાપને તો છાંયેય એ ચઢે નહિ. દિલના એ કુણા હોય. પૂણ્ય-પાપને માનતો હોય અને ધર્મને જે સમજતો હોય, એ તો એક નાનામાં નાના પ્રસંગથી પણ સમજી જાય કે પુણ્યનો ઉદય કેવોક ચાલી રહ્યો છે !
એક ગામમાં એક શેઠ સંઘનો આગેવાન હતો. સંઘનાં બધાં ખાતાંનો વહીવટ એ કરે. વહીવટ કરે એમાં એ જાતે એટલો ઘસાય કે સંઘે જેટલું આપ્યું હોય તેના કરતાં અધિક એણે આપ્યું હોય. સંઘેય સમજે કે આ પુણ્યવાન શેઠને લીધે સંઘનાં બધાં કામ સારી રીતે થાય છે અને સંઘને કોઈ વાતની ચિંતા કરવી પડતી નથી. એક વાર સંઘ ભેગો થયેલો. એ વખતે એક જુવાનિયાને કોણ જાણે શાથી પણ એમ કહેવાનું મન થઈ ગયું કે “આપણે સંઘના વહીવટના ચોપડા તો જોઈ લેવા જોઈએ !” શેઠે તરત જ મુનીમને કહ્યું કે “આ ભાઈને બધા ચોપડા આપો. એમને જે જોવું હોય તે જોઈ લેવા દો.' શેઠે ચોપડા તો અપાવી દીધા, પણ શેઠ સમજી ગયા કે “આપણા પુણ્યમાં આટલી ખામી આવી. હવે આપણે ખસી જવું જોઈએ. અને બીજા કોઈ પુણ્યવાનને વહીવટ સોંપી દેવો જોઈએ.” એટલે એમણે સંઘને વિનંતી કરી કે હવે આ વહીવટ તમે બીજા કોઈ પણ ભાઈને સોંપો. જેમને સંઘ વહીવટ સોંપશે, તેમને જોઈતી બધી સલાહ, સૂચના અને સહાય હું આપીશ, પણ હવે હું Lada z@ gm [[[[[[[[[[[ CCC : ૧૭-પ્રભુપૂજાસ્વદ્રવ્યથી કે દેવદ્રવ્યથી
