________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શિયાકતખાં, અલીમિયાં વગેરે જુદી જુદી જ્ઞાતિના સાથીદારો હતા. બાબર પડાવ મહીકાંઠાના કોતરોમાં નાખતો, સરકારે બાબરને પકડવા માટે અનેક નિરર્થક પ્રયત્નો કર્યા. તે સમયે બોરસદ તાલુકાની પોલીસ પણ બહારવટિયાઓ સાથે સાંઠગાંઠ ધરાવતી હતી. બાબરને પોલીસખાતું પકડી શકતું ન હતું. કારણ કે બાબરને પકડવા માટેની બાતમી પોલીસ જ બાબરને આપી દેતી. આ વિસ્તારમાં બાબર વિશે બાતમી આપનારે પોતાના જાન ગુમાવ્યા છે. જ્યારે પોલીસખાતાની એક પણ વ્યક્તિએ પોતાનો જાન ગુમાવ્યો નથી. મોટા અમલદારો પણ બાબરથી ધ્રૂજતા.
“એક ફર્સ્ટક્લાસ મેજિસ્ટ્રેટ વાસદથી બોરસદ જતા હતા. તેમને રસ્તામાં અચાનક બહારવટિયાનો ભેટો થઈ ગયો. બહારવટિયાએ મેજિસ્ટ્રેટ પાસેથી બંદૂક ઝૂંટવી લીધી. મેજિસ્ટ્રેટે પોતાનો જીવ બચાવવા કાલાવાલા કરતાં કહ્યું કે હું તો એક કારકુન છું એટલે મેજિસ્ટ્રેટને જવા દીધો.”
- બોરસદ તાલુકામાં બાબરવા ઉપરાંત બોરસદ ગામનો અલી નામનો મુસલમાન પણ લૂંટફાટ ચલાવતો. અલી પોલીસના હાથે પકડાયો. તેને કાચી જેલની સજા થઈ, સરકાર સાથે અલીએ કેટલીક મસલતો કરી સરકારે અલીને કહ્યું કે તારે છૂટવું હોય તો બાબરને પકડાવી આપ, અલી સરકાર સાથે કબૂલ થયો. અલી બાબરને ફસાવવાની પેરવી કરવા લાગ્યો. અલી બાબરને મળ્યો. પણ બાબરને અલીના કાવતરા અંગે ગંધ આવી ગઈ, એટલે બાબરે અલીને મળવાનું ટાળ્યું. આમ બાબર કેટલો ચબરાક અને સજાગ હતો તેનો આપણને ખ્યાલ આવે છે. અલીએ સરકારને કહ્યું કે બાબર મારી ઉપર વહેમાયો છે. એટલે મને લૂંટફાટ કરવાની છૂટછાટ આપો. પછી સમય આવ્યું હું બાબરને પકડાવી દઈશ. પોલીસે અલીની વાતને મંજૂર રાખી. અલી લૂંટફાટમાંથી કેટલોક હિસ્સો પોલીસોને આપતો. પોલીસો અલીને બંદૂકો અને કારતૂસો પણ આપતા.
ખેડા જિલ્લાના સમગ્ર વિસ્તારમાં બહારવટિયાઓનો ત્રાસ વધવા લાગ્યો હતો. હવે પ્રજા દ્વારા સરકાર પર દબાણ થવા લાગ્યું. સરકારે બોરસદ તાલુકામાં “યુનિટિવ પોલીસ મૂકી. પોલીસો પણ ગામડાની પ્રજાને હેરાન પરેશાન કરતા. પોલીસોના ઘોડાઓને ઘાસ ખાવા માટે પાટીદારોના પાંચ પૂળા અને બારયાઓના ત્રણ પૂળા લેતા. થાણામાં પાણી ભરવા માટે કુંભ. . વારા કાઢ્યા હતા.
સરકારે પ્રજાને રક્ષણ આપવાના બહાના હેઠળ વધારાની પોલીસ ગોઠવી. તેના માટે સરકારે બોરસદ તાલુકાના લોકોને જવાબદાર ઠેરવ્યા. લોકો પર ડાકુઓને સહાય આપવાનો અને છાવરવાનો આરોપ મૂક્યો. બોરસદ તાલુકાના ૮૮ અને આણંદ તાલુકાના ૧૪ ગામો પર રૂ. ૨,૪૦,૦૭૪-નો શિક્ષાત્મક દેડરૂપે કર નાખ્યો. જે હૈડિયા વેરા તરીકે પ્રચલિત બન્યો. આ કર પ્રજા માટે અન્યાયી હતો. આ કરના પ્રશ્ન સરદાર પટેલને ફરિયાદ મળી, આ અમાનુષી કરને નાબૂદ કરવા માટે સરદાર આગેવાની લીધી. બોરસદની પ્રજાના પ્રશ્નોની સાચી જાણકારી મેળવવા માટે સરકારે મોહનલાલ પંડ્યા અને રવિશંકર મહારાજની તપાસ સમિતિની રચના કરી. ૨ જી ડિસેમ્બર ૧૯૨૩ના રોજ બોરસદ તાલુકા પરિષદ બોલાવાઈ, સરદારે સરકાર સામે આકરા પ્રહારો કર્યા. સરકાર સામે કાર્યક્રમો જલદ બનાવાયા. સરકારે પોતાના ભાષણોમાં બહારવટિયાઓની નિંદા કરી. સરકારે લોકોને હૈડિયાવેરો ન ભરવા માટે સૂચના આપી. તો બીજી તરફ સરકારે વેરો વસૂલ કરવા માટે જણીઓ કરી. છતાં પ્રજાએ મૂંગા મોઢે બધું સહન કર્યું. આખરે સરદારના પ્રયાસોને કારણે આ વેરો સરકારે નાબૂદ કરવો પડ્યો. રવિશંકર મહારાજે બારૈયા કોમની વસ્તીવાળા મહીકાંઠાનાં ગામોમાં પગપાળા પ્રવાસ દ્વારા નિર્ભય બનીને બહારવટિયાઓને સમજાવતા. તેમાં તેમને સારી સફળતા મળી. તેમણે બારૈયાઓ માટે શિક્ષણ મળે તે માટે બોચાસણમાં શિક્ષણ સંસ્થા શરૂ કરી.
સમય જતાં બાબરના સાથીદારો વચ્ચે મતભેદો વધતાં ધીમે ધીમે એકબીજાથી વિખૂટા પડવા લાગ્યા. એટલે બાબરનું બહારવટું નબળું પડવા લાગ્યું.
હવે બાબર સાથીદાર વિહોણો બન્યો. બાબરને સમાચાર મળ્યા કે તેનો મિત્ર તીતો માંદગીમાં મરણપથારીએ
પથિક - માર્ચ - ૧૯૯૯ - ૧૫
For Private and Personal Use Only
