________________
શ્રી પાશ્વજિન જીવન-સૌરભ આ રીતે તે દેવ ત્રિમાનમાં “શ્રી ભટેવા પાર્શ્વનાથ પ્રભુની મૂર્તિ પાંચ લાખ ચોવીશ હજાર આઠસે [૫,૨૪,૮૦૦] વર્ષ પર્યત પૂઈ.
પ્રકરણ ૩જુ શ્રી ભટેવા પાર્શ્વનાથ પ્રભુની મૂર્તિ પુન:
મનુષ્યલોકમાં તે કાલ અને તે સમયમાં શ્રી ભટેસર [ભટેવા] નગરમાં સુરસુંદર નામના મુનિરાજ ભવ્ય જીને જિનવાણું-ધર્મદેશનામૃતનું પાન પ્રતિદિન કરાવી રહ્યા છે. તે નગરમાં સુરચંદ નામને એક વણિકપુત્ર રહેતું હતું. તેને વ્યાપારાદિકમાં પ્રયત્ન કરવા છતાં પણ સફળતા ન મળી. તેથી તે પિતાના પુણ્યની ખામી અને અંતરાયકર્મને ઉદય સમજ મળેલ મનુષ્ય ભવની સાર્થકતા માટે વિવિધ પ્રકારની ધમરાધનામાં લીન રહેવા લાગ્યો. જિનદર્શન, પ્રભુપૂજન, ગુરુવંદન, જિનવાણી શ્રવણ, સામાયિક અને પ્રતિકમણદિક ધર્મકાર્યમાં મગ્ન તથા સુરસુંદર ગુરુ મહારાજ પાસે ઉપાશ્રયમાં જ બેસી રહેતા અને ઘણે સમય પસાર કરતે જોઈ તેના માતા-પિતા આદિએ સુરચંદને ઉપાલંભ– ઠપકે આપતાં સંસારના કાર્યમાં નિરુદ્યમી તરીકે ટકેર કરી.
