Book Title: Nalkantha nu Nidrshan
Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 13
________________ પહેરવા માટે જાડાં સાધારણ કપડાં અને ખાનપાનમાં મુખ્યત્વે જુવાર અને ઘઉંના રોટલા, પુષ્કળ મરચાંની ચટણું, છાશ અને ખીચડી અને બીજું દૂષણરૂપે આવેલા માંસાહાર (માંસાહાર” અને હત્યા બંને સંમેલને પછી. એમણે પ્રતિજ્ઞાપૂર્વક સદંતર તજ્યાં છે. ચોરીછૂપીથી પણ એવા ગુના પકડાય ત્યારે એ કેમ એવા ગુના પ્રત્યે ઘણાની દૃષ્ટિથી જુએ છે. “સંમેલન પહેલાં સાર્વત્રિક એ વસ્તુ નહતી). ગાયના ટેળે ટેળાં હવે નથી દેખાતાં. કઈ કઈને ત્યાં ભેંસે હોય છે. ભેંસ તથા બળદને ખાવા માટે ડાંગરનું ઘાસ, ઘર અને કડબ તેમજ કામ વખતે ગુવાર અને કપાસિયાં આપે છે. ખારી જમીનમાં થતું ઘણુંખરું ઘાસ ઢાર ખાઈ શકતાં નથી અને કપાસના છેડને પાલો તો કામમાં આવે જ શાને? એટલે ઢોર એ રીતે દુર્બળ રહે છે, અને લોકે ગજા ઉપરાંત શરીરશ્રમ કરવા છતાં પૌષ્ટિક ખોરાકને અભાવે શક્તિ વહેલી ગુમાવી બેસે છે. આઈક અવનતિનાં કારણે આ લેકેને બંધના પાણીથી મોટી રાહત મળે છે અને ક્યારીમાં સેંકડે મણ ઘઉં પકવે છે, પણ એ ડાંગરના ઢગ માત્ર ગગનરંગ જેવા ક્ષણજીવી દેખાઈને આખરે બાવલા, સાણંદ અને વિરમગામ વચ્ચે વહેચાઈ જાય છે, અને થોડા ઘણા રદ્યાસહ્યા હોય તે અહીંના વેપારીને ઘેર ચાલ્યા જાય છે. સો સે વીઘાં જમીન ખેડ

Loading...

Page Navigation
1 ... 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52