________________
“ વેવા ન ત કુર્ય, સર્વે યજ્ઞા માત? सर्वे तीर्थाभिषेकाच, यत्कुर्यात् प्राणिनांदया" ॥
હે અર્જુન? પ્રાણી ઉપરની વ્યા જે લ આપે છે તે કુલ યજુર્વેદાદિ ચાર વેદ, સર્વે ય, સર્વ તીર્થમાં સ્નાન, વંદના વિગેરે આપી શકતા નથી. કેઈક સ્થળે યજ્ઞ માટે એક બકરાને બાંધ્યું હતું. તે પિતાના દુખથી દુઃખી થઈ બેં બેં કરી ટી. ચીસ પાડતું હતું તેને જોઇને ઘણા કવિઓએ પિતાને જુદા જુદા મત બતાવ્યા. કેઈ કવિએ એમ કહ્યું કે “આ બકરે એમ કહે છે કે મને જલદી મારીને સ્વર્ગમાં મોકલાવો. બીજા એ કહ્યું કે આ બકરો કહે છે કે–જેણે તૃણ (ધાસ) ભોજન છોડાવી મને અમૃતાહારને ભાગીદાર કર્યો તે રાજાનું કલ્યાણ થાઓ.” ત્રીજા કવિએ કહ્યું કે–આ બકરે વેદધર્મને ધન્યવાદ આપે છે કે જે વૈદિક ધર્મ નહિં હેત તે અમારા જેવા અજ્ઞાની પશુઓને મારીને સ્વર્ગે કેણુ પહોંચાડતી આ પ્રમાણે પંડીતે પરસ્પર વાદવિવાદ કરતા હતા તેવામાં કોઈ એક દયાવત પરે પકારી પુરૂષે કહ્યું કે આ બકરે. યજ્ઞ કરનારાઓને વિનંતિ કરે છે કે
"नाहं स्वर्गफलोपभोगतृषितो नाभ्यर्थितस्त्वं मया, संतुष्टस्तृणभक्षणेन सततं साधो ! नयुक्तं तक; स्वर्मे यान्ति यदित्वया विनिहता यज्ञे ध्रुवं प्राणिनो, यज्ञ किं न करोषि मातृपितृभिः पुत्रैस्तथा बान्धवैः।"
