________________
ભગવાન મહાવીર અહિંસા તમામ આશ્રમોનું હૃદય, તમામ શાસ્ત્રોનું રહસ્ય તથા તમામ વ્રતો અને ગુણોનો પિંડભૂત સાર છે.
સર્વ જીવો જીવવા માગે છે, મરવા નહીં. એટલા માટે પ્રાણવધને ભયાનક જાણી. નિગ્રંથ એને વજે છે, છોડ છે.
તમે પોતાને માટે જે ઈચ્છતા હો તે બીજાને માટે પણ ઇચ્છો . અને જે તમારા પોતાને માટે ન ઈચ્છતા હો એ બીજા માટે પણ ન ઈચ્છો. આ જ જિનશાસન તીર્થકરોનો ઉપદેશ છે.
આ કામભોગ ક્ષણભર સુખ અને દીર્ઘકાળ દુઃખ આપનારા છે, ઝાઝું દુઃખ અને થોડું સુખ દેનારા છે, સંસારથી છૂટવામાં બાધક છે અને અનની ખાણ છે.
ખૂબ શોધવા છતાં કેળના ઝાડમાં જેમ કોઈ સારભૂત વસ્તુ દેખાતી નથી તેમ, બરાબર તેમ, ઇંદ્રિયોના વિષયોમાં પણ કશું સુખ દેખવામાં નથી આવતું.
ખૂજલીને રોગી ખંભાળે ત્યારે દુઃખને પણ સુખ માને છે. બરાબર એ પ્રમાણે મહાતુર મનુષ્ય કામજનિત દુઃખને સુખ માને છે.
અળશિયું જેવી રીતે મુખ અને શરીર - બંને વડે માટી સંચય કરે છે તેવી રીતે વૃદ્ધ મનુષ્ય રાગ અને દ્વેષ બંને વડે કર્મમળનો સંચય કરે છે. રાગ અને દ્વેષ કર્મનાં બીજ છે. કર્મ મોહથી ઉત્પન્ન થાય છે.
