________________
( ૪૩ )
રી શુભર રાગથી રંગાયા હોય, પરંતુ તરતજ બીજે ક્ષણે તે લાગેલા પાપની સર્વ પ્રકારે નિદા ગહા કરે અને ફરી આખા ભવમાં કેાઇ વખત જેના મનમાં રાગ પ્રગટે નહિ તે મહા સત્ત્વવત પુરૂષ ઉત્તમાત્તમ છે એમ જાણવું. ૧૭–૧૮.
જે ક્ષણભર સ્ત્રીનું ( સુંદર ) રૂપ જોવે અથવા મનથી તેનું ચિંતન કરે, પરંતુ સ્ત્રીઓએ વિષયભાગ સબંધી પ્રાર્થના કર્યા છતાં તેવું અકાર્ય ( સ્ત્રી સેવન ) કરે નહિ, તે સાધુ કે સ્વદારા સંતાષી શ્રાવક અલ્પ સ’સારી ઉત્તમ પુરૂષ જાણવા. જે સાધુ કે શ્રાવક ભવભીરૂ હાય સ્વત્રત રક્ષા કરે તે ઉત્તમ છે. ખરી કસોટીમાં પણ જે વ્રત ભંગ થવા ન દ્વે તેની અલિહારી છે. ૧૯-૨૦ પુરસÒસ પલક્રઇ, જે પુરિસા ધમ્મઅત્થપમહેસ; અનુક્ષમજ્વાબાહું, મઝિમા હવઇ એસ. એએસિ' પુરિસાણ’, જઇ ગુણગહણ કરેસિ બહુમાણા; તે આસન્નસિવસુહા, હેાસિ તુમં નત્થિ સંદેહા. પાસત્થાઇસુ અહુણા, સજમસિઢિલેસુ મુોગેસુ; ને ગરિહા કાયવા, નેવ પસંસા સહામન્ગે. કાઊ તેસ કરૂં, જઇ મન્નઇ તો પયાસએ મગં; અહ રૂસઇ તે નિયમા, ન તેસિ દાસ પચાસેઇ. સંપઇ દૂસમસમએ, દીસઇ થાવા વિ જસ્ટ ધમ્મગુણા; બહુમાણા કાયન્ત્ર, તસ્સ સયા ધમ્મયુદ્ધીએ
૨૫
જે પુરૂષ ધર્મ અર્થ અને કામરૂપ પુરૂષાર્થને અન્ય અન્ય બાધા રહિત સેવે, એટલે ધર્મને હાનિ ન પહોંચે તેમ અર્થ ઉપાર્જન કરે અને અર્થ ઉપાર્જન કરવામાં ખલેલ ન પહોંચે તેમ વિષય સેવન કરે તે મધ્યમ પુરૂષ જાવે. ૨૧
આ ઉપર જણાવેલા પુરૂષોના ગુણગ્રહણુ બહુમાનપૂર્વક જો
૨૧
२२
૨૩
૨૪
