________________
(૪૮) ૧૦) બ્રહ્મરી-શિષ્ટ આચાર વિચારને સેવી, આત્મ રમણલાગે,
અતીશય એવા સહજ સ્વાભાવિક સુખને અનુભવ કરે. એળ ના ન્યાયે પરમાત્મ ચિન્તવનવડે તેમની સાથે
કરવા સોદિત પ્રયત્ન સેવ્યા કરે. ૧૩ કલેશ, કુસંપ, વૈર, વિરોધ, ઇર્ષ, અદેખાઈ નિંદા, ચુગલી વિગેરે વિકારેને મહાદુઃખદાયક જાણ જેમ બને તેમ દૂર કરવા.
૧૪ કુસંગથી આદરી લીધેલા ખોટા રીત રીવાજોને હાનિકર્તા જાણ દૂર કરવા-કરાવવા પૂરતું લક્ષ રાખી મથન કરવું.
૧૫ કઈ રીતે સીદાતા-દુઃખી થતા સાધર્મી જનેને સારી રીતે સહાય આપવા સદાય લક્ષ રાખવું અને રખાવવું.
૧૬ માતા, પિતા, રવામી અને ગુરૂમહારાજને આપણા ઉપર થયેલે અનહદ ઊપગાર સંભારી, કાયમ મરણમાં રાખીને, તેમનું હિત કરવાની સેનેરી તક મળે ત્યારે તે ગુમાવવી નહિ. દ્રવ્યથી અને ભાવથી બની શકે તેટલી તેમની સેવા ભકિત જરૂર કરવી.
૧૭ કેઈએ કંઈ કસૂર કરેલી જાણી, તેને તિરસ્કાર કરવાને બદલે તેની ભૂલ શાન્તિથી સમજાવી સુધરાવવી વધારે હિતકારી છે.
૧૮ દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ અને ભાવને નિજલક્ષમાં રાખી, નમ્રભાવે ઉચિત પ્રવૃત્તિ કરનાર સુખે સ્વપરહિત સાધી શકે એ સ્વાભાવિક છે.
૧૯ રાગદ્વેષ અને મોહાદિક સમસ્ત દોષને સર્વથા જીતી જિનેશ્વરે આપણને પણ એવા જ નિર્દોષ નિવિકાર થવા સતત ઊપદિશે છે. એ મુદ્દાની વાત નિજલક્ષમાં રાખી, સહુ કેઈ ઉપદેશકે, મુનિજને અને શ્રાવકજને ઉક્ત અમૂલ્ય સૂચનાઓને અમલ કરશે તે અ૮૫ સમયમાં અપ પ્રયાસે અનઃ૫ લાભ લઈ શકશે એમ ઈરછી, પ્રાથ, નિજ લઘુતા દાખવીને અત્ર વિરમાય છે. અતિશમ,
