________________
૨૬ શ્રી નવકાર મંત્રને ચમત્કારઃ એથી એમને શું અનુભવ થયે એ અહીં ધમ ન કર્યો હોય પણ જો અંતિમ સમયે એમના જ શબ્દોમાં જોઈએ.
સર્વે ને ખમાવીને વૈર-વિરોધ ભૂલી જઈને * ૨૦૦૧ની સાલમાં મને કેન્સરનું જીવલેણ દઈ જે નવકારમંત્રનું સ્મરણ કરે તે તેની જરૂર સંદ્ર થયું. એની પહેલાં છ મહિનાથી માથામાં ઘણો ગતિ થાય.” એ વચને યાદ આવ્યા, આ વખતે દુઃખ થતું. દાકતરને રેમે બતાવેલું પણ કઈ સાંજના લગભગ વાગ્યા હશે મેં બહારથી કળી શક્યું નહિ. એક દિવસ કફમાં લેહી કેઈ આવે નહિ, કંઈ ડખલ ન થાય એટલા દેખાયું. મેં મારા ફેમિલી દાકતરને વાત કરી. માટે ઘરના બારણાં બંધ કરાવ્યાં, કુંટુબીઓને એમણે તપાસીને કેન્સર થયાનું કહ્યું મેટા એકઠાં કરીને સૌને ખમાવ્યા. કોઈને મેં કઈ તાકતરની સલાહ લેવાનું કહ્યું. ડો. કુપરને દેખા- પ્રસંગે દુભવ્યા હોય તેની ક્ષમા યાચી. જગતના ડયું. એમણે કહ્યું કે “હમણ પેનીસીલીનના સવ ને ખમાવ્યા. વાનિ સવ નીવે, ઇજેકશનને કેસ લે. એ પહેલાં કાંઈ ઉપચાર સૈવે નવા વમતુ છેમિત્તિ -બે, કરી શકાય તેમ નથી. ગલું અંદરથી તેમજ વેર મગણ 7 અદા મૈત્રી ભાવનાની ઉદ્ઘેષણા બહારથી સૂજી ગયું હતું. આ પહેલાં ખેરાક કરી. જગતના સર્વ જીવો સુખી થાઓ, સુખી તો એ થઈ ગયેલું, જેટલી પણ પાણીના થાઓ; જગતના સર્વ જી નિગી થાઓ, ટુકડા સાથે મુશ્કેલીથી ઉતરતી. હવે ગળું એક- નિરોગી થાઓ; સર્વ જીવનું કલ્યાણ થાઓ, દમ સંકેચાઈ ગયું. બીજે દિવસે ડે. કે. પી. કલ્યાણ થાઓ; જગતના સર્વ જી કમથી મેદીનું એપોઈન્ટમેન્ટ લીધું. એમણે તપાસીને મુક્ત બને, મુક્ત બને. અંતઃકરણના ઉંડાણકહ્યું કે દરદ ઘણું જ વધી ગયું છે. ટ્રીટમેન્ટની માંથી આ ભાવના કરી હું નવકારના ધ્યાનમાં વાત તે બાજુએ રાખે પણ અંદરથી કટકી લાગી ગયે. કાપીને તપાસીને તપાસ કરી શકાય એવી સ્થિતિ “રખેને મારી દુર્ગતિ થઈ જાય ” એ ભયથી પણ નથી રહી. મારા ફેમીલી દાકતરને બાજુએ ખૂબ જ જાગૃતિપૂર્વક કહું નવકારમંત્રમાં લીન લઈને એક બે દિને હું મહેમાન છું, એમ કહી બન્યું. મને હવે સદ્ગતિની ધૂન લાગી હતી. વધું. શાંતિથી આયુઃ પૂર્ણ થાય માટે ઘેનના મારે હવે બીજુ કાંઈ જોઈતું હતું. બસ, મારી ઈજેકશન આપવા જણાવ્યું. અમે નિરાશ થઈ સદ્ગતિ થાય. એ માટે હું નવકાર અને ભાવના પેર પાછા ફર્યા. છેલ્લા ચાર પાંચ દિવસથી પાણી ૨૦-૨૫ નવકાર અને ફરી સર્વ જીવ પ્રત્યે પણ ઉતરતું ન હતું. તરસ તે એવી લાગી મૈત્રીની પૂર્વોક્ત ભાવનામાં લાગી ગયો એમાં હતી કે જાણે માટલે માટલા પાણી પી જાઉં. ચિત્ત પરોવાવાથી વેદનાને થોડી ભૂલ્ય. અગીયાર મેં મારા ફેમીલી દાક્તરને કહ્યું કે, “બીજું ભલે વાગે મને જબરદસ્ત ઉલ્ટી થઈ. આખું તપેલું કાંઈ ન થાય પણ હું પાણી પી શકુ એવું ભરાઈ ગયું ! હું બેહોશ થઈગયે. ઘરના માણસો કાંઈક કરે.' એમણે આશ્વાસન આપ્યું કે, સમજ્યા કે આ છેલ્લે ચાળે છે. રડારોળ થઈ “ આજની રાત કાઢી નાગ કાલે સવારે એ માટે- ગઈ. થોડીવારે હું ભાનમાં આવ્યું. મને કાંઈક ને પ્રબંધ કરી શકીશું. નળીથી હું તમને સારું લાગ્યું. મેં પણ માગ્યું. બે-ત્રણ લેટા પાણી આપીશ.” હું ઘેર આવ્યો. તરસની પીડા પાણું પી ગયે ! પણ મને હજી એજ ધુન કે અસહા બની હતી. એ સમયે મને એકાએક સદ્ગતિ ન ચૂકું. નવકાર અને ભાવના ચાલુ વિચાર આવ્યું કે, “હવે છેલ્લી ઘડી છે. આ રાખ્યા. મારી બા કહે, ડું દૂધ લેવાશે? મે. પેનીસીલીનના ઈજેશને વિગેરે થીગડાં છે. કહ્યુંઃ જોઉ, લા. મેં એક કપ દૂધ પણ પીધું. વ્યાખ્યાનમાં સાંભળેલું કે આખી જીંદગી ભલે આ પહેલાં પાંચેક દિવસથી પાણીનું ટીપું પણ
