Jin Pujama Upayog

Author(s): Prabhakarsuri
Publisher: Prabhakarsuri

Page 8

અમૃત ઝરે તુજ મુખરૂપી, ચંદ્રથી તે પણ પ્રભુ, ભીજાય નહિ મુજ મન અરેરે! શું કરૂ હું તે વિભુ, પથ્થર થકી પણ કઠણુ મારૂ, મન ખરે કયાંથી વે, મરકટ સમા આ મન થકી, હું તેા પ્રભુ હાર્યો હવે. છ ભમતા મહા ભવસાગરે, પામ્યા પસાથે આપના. જે જ્ઞાન દન ચરણરૂપી, રત્નત્રય દુષ્કર ઘણાં, તે પણ ગયા પરમાદના વશથી, પ્રભુ કહુ છું ખરૂ, કૈાની કને કિરતાર આ, પેાકાર હું જઇને કરૂં ? ઠગવા વિભુ આ વિશ્વને, વૈરાગ્યના રરંગા ધર્યો, ને ધર્મના ઉપદેશ રંજન, લેકને કરવા કર્યાં, વિદ્યા ભણ્યું। હું વાદ્ય માટે, કેટલી કથની કહું ? સાધુ થઈને બહારથી, દાંભિક અંદરથી રહે. ૯ મે'મુખને મેલું કર્યું, ઢાષા પરાયા ગાઈને, ને નેત્રને નિદિત કર્યાં, પરનારીમાં લપટાઇને, વળી ચિત્તને ક્રેષિત કર્યું", ચિંતી નઠારૂ પરતણુ, હે નાથ ! મારૂ શું થશે, ચાલાક થઈ ચૂકયેા ઘણું. ૧૦ કરે કાળજાને કતલ, પીડા કામની બિહામણી, એ વિષયમાં બની અંધ, હુ વિડ’બરના પામ્યા ઘણી, તે પણ પ્રકાશ્યું. આજ, લાવી લાજ આપ તણી કને, જાણે! સહુ તેથી કહ્યું, કર માફ઼ મારા વાંકને. ૧૧ નવકાર મંત્ર વિનાશ કીધે, અન્ય મ`ત્રા જાણીને, કુશાસ્ત્રનાં વાકયે। વડે, હણી આગમેાની વાણીને, કુદેવની સ`ગત થકી,ક નકામાં આચર્યો, મતિભ્રમથકીરને ગુમાવી, કાચ કટકા મે’ ગ્રાહ્યા. ૧૨