________________
૪૫ ગયા. ત્યાં તેણે ગભારામાં વસ્ત્રાભૂષણથી શેભતી જિનપ્રતિમા જોઈ બહુ હર્ષ પામે તે પ્રતિમાને આગળ દીપક કર્યો. પુવે ઘણું દેવે પાસે દીપક કર્યો છે પણ આના જેવું તેજ કયાંઈ જોવામાં આવ્યું નથી એમ વિચારતાં તેણે મનુષ્યભાવનું આયુષ્ય બાંધ્યું. કાળક્રમે મરીને વીત્તશેકાનગરીમાં તેજસાર નામે રાજા થયે. છેવટે પિતાના પુત્ર મણીરથને રાજ્ય સેંપી કેવળી ભગવાન પાસે દીક્ષા લઈ કાળ કરી વિજય વિમાનમાં દેવ થયે ત્યાંથી આવી મનુષ્ય ભવ પામી મેક્ષે જશે.
ઈન્દ્રપુર નગરમાં દેવસેન નામે શેઠ રહેતે હતો બીજે ધનસેન નામે શેઠ ઉટેને વ્યાપારી વસતે હતે. તેને ઘેર રહેલી ઉંટડીઓમાંની એક ઉટડી હંમેશા દેવસેનને ઘેર આવતી હતી. ધનસેન તે ઉંટડીને મારે તે પણ તે દેવસેનનું ઘર છેડતી નહિ. આથી દેવસેને તે ઉંટડીને વેચાતી લીધી. એકદા તે નગરમાં ધર્મઘેષ આચાર્ય પધારતાં ગુરૂને દેવસેને પુછયું કે આ ઉટડી મારું ઘર છોડી બીજે જતી નથી તેનું શું કારણ ? ગુરૂએ જ્ઞાનથી જોઈને કહ્યું કે પૂર્વ ભવે તે તમારી માતા હતી. તે હંમેશા જિનેશ્વરની આગળ દીપક કરીને તે જ દીપકથી પિતાના ઘરના કાર્યો કરતી હતી તે દીપકમાં કાકડી સળગાવી ચુલે સંધ્રુકતી હતી તે કર્મની આલેચના નહી લેવાથી તે ઉંટડી થઈ છે. પૂર્વભવના સ્નેહથી તારું ઘર છેડતી નથી દેવ સંબંધી નિર્માલ્ય વસ્તુ પણ ગ્રહણ કરવી નહી તેમ દેવદ્રવ્ય વ્યાજે રાવું નહિ,
