Jain Vivah Vidhi

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

નહીં તે જાણત દીકરી દીધી હતી, શેભા રહેશે ઇંદ્રાણુવતી; ઉઠ ઉઠ તું વેળા થઈ છે ઘણું, તારે મંદિર આવ્યું છે ત્રિજગધણું. ૧ ૧૧ એ તવ સાંભળી કહે માસીસાસુ, ક્યાં ખોટી થયા છે તમે ફાસુ ?, વિવાહના કારજ છે બહાળા, પારકે ઘરે દીસે છો પહોળા. ૧૨ મોટા બેલ બેલીએ ન બહુ, કામ પડે ત્યારે જણાય સહ; પરઘરની વાત છે સોહલી, માથે પડેયે નિર્વહવી દેહલી. મે ૧૩ છે એમ હાંસીએ વેવાણને વરણ, હવે આ પ્રસેનજિતની ઘરણું, એહ મેટે બહુ શણગાર કરી, મણિ મુક્તાફળને થાળ ભરી. ૧૪ હાથણીની ચાલે ચાલંતી, શ્રીફળ સોમૈયા આલંતી; ઈંદ્રાણુઓ મંગળ ગાવંતી, એમ સાસુ પ્રભુ પદ પાવંતી. ૧૫ છે
ઢાળ અગ્યારમી. જી રે ઇંદ્ર પૂછે રે વેવાણને રે, જી રે શી કરી કરશું તમે એહ, વરને કેમ પંખીઆએ, જી રે અમે તેમાં સમજ્યા નહીં એ, કારણ દાખવે તેહ, વરને કેમ પિાંખીઆએ. ૧૫ પેલું તે ધસરૂ આદર્યું એ, ધાંસરું ગાડલે હાય, વરને કેમ પંખીઆએ સંસાર ધાંસરું નાખીયું એ, સંસારથી પાર પામે સાય, ધંસરે એમ પંખીઆએ. ૫ ૨ જીરે ઇંદ્ર પુછે રે વેવાણુનેરે, મુસળું ખાંડણીએ હાય, વરને કેમ પંખીઓએ મુસળે તંદુળ કાઢીએ એ, સંસારથી ગુણ કાઢે જેય, વરને એમ પંખીઆએ. ૩ ઈંદ્ર પુછે રે વેવાણને રે, રયે ગેળીએ હેય, વરને કેમ પોંખીઆએ રવાઈએ માખણ નિપજે એ, સંસારથી જ્ઞાન રસ જોય. એ એમ પખીએ. ૪ ઇંદ્ર પુછે રે વેવાણુનેરે,