Jain_Satyaprakash 1949 10

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 29

અંક ૧ ] સુનંદા અને સુમિત્ર
[ ૨૭ સુનંદા ઃ સખી ! ભલે તારી મરજી, હું તે કહું છું તે જ ખરું. જમડાને જ મારે પરણીને પરાધીનતાની બેડીથી નથી જ બંધાવું. છતાંયે તું મારા માતા પિતાને એટલું તે કહી જ દેજે, મારે માટે લગ્નની ઉતાવળ ન કરે. હું મારી ઈચ્છા થશે ત્યારે કહાવીશ. હું ઈચ્છી વર વરીશ. બાકી હમણું કાંઈ જ લગ્નની ઉતાવળ ન જ કરે. સખી ઃ બહુ સારું બેન હમણાં જ રાજમાતાને આ સમાચાર પહોંચાડું છું.
. [૩] આજે રાજકુમારી સુનંદા પતિાની સખીઓ સાથે અગાશીમાં આનંદથી રમી રહી છે. શરદ્દ પૂર્ણિમાનો ચંદ્ર સોળે કળાએ આકાશ પટમાં દીપી રહ્યો છે. આખું નગર આજે હિલોળે ચડયું છે. નલીનીદલના કમલ પત્રો ખીલ્યાં છે. સુંદર તાજગી ભરી ઠંડી હવા ચાલી રહી છે. ત્યાં સુનંદાએ એક મીઠા મધુરો અવાજ સાંભળ્યો. એક યુગલ પાસેની અગાશીમાં જ સુંદર પ્રેમગીત આલાપી રહ્યું હતું. યુવતી મીઠા કંઠેથી ગાઈ રહી હતી. પાસેને યુવાન મધુરી બંસીમાં તેના સૂર પૂરી રહ્યો હતો. ગાયન પૂરું થતું જાય અને યુવતી ના, ના, બસ, બસ કહેતી જાય. હવે નહિ. ગાઉં, હવે નહિ ગાઉં. પણ પેલો યુવાને તેને પ્રેમથી હસાવી, મનાવી, પરાણે બેસાડીને ગવડાવતો હતો. અને બંસી વગાડતા હતા.
સુનંદાએ આ ગીત, હાસ્યક્રીડા જોઈ અને એનું ધ્યાન એ યુગલ તરફ ગયું. આખરે સંગીત બંધ થયું અને યુગલે પ્રેમચેષ્ટા–પ્રેમરમત આરંભી. આખરે એ પ્રેમરમત રમતાં જ યુગલ સુઈ ગયું. સુનંદા આ દશ્ય જોઈ સ્તબ્ધ થઈ ગઈ. ઓહો ! સંસારમાં આવું સુખ છે એણે સખીઓને એ બતાવ્યું. બધાં હસવા લાગ્યાં.
સખીઃ બેન ! જોયું સંસારીઓનું:દૃશ્ય ! કહે તમને શું લાગ્યું?
સુનંદાઃ સખી ! સંસારમાં સુખ પણ છે, એ આજે જાણ્યું. આ મનપસંદ પતિ, આવી રસિક પત્ની એ તે સંસારમાં સ્વર્ગનું ભાન કરાવે છે;
સખા: માટે જ અમે તમને તે દિવસે કહેતાં હતાં બેન ! ઉતાવળાં ન થશે. દરેક - વસ્તુને બે બાજુ હેય છે; આપણે અટપા ગમે તે એક જ બાજુ જોઈને નાહકને એક નિશ્ચય કરી બેસીએ છીએ,
સુનંદાઃ સખી ! તારી વાત આજ તદ્દન સાચી લાગી છે. હવે તે મને પણ એમ થાય છે કે મનપ્રસંદ પતિ સાથે મારું લગ્ન થાય અને હું પરણું.
સખી: બેન! તમારી ભાવના ફળશે.
એકવાર મનહર વસંત ઋતુ આવી છે. વનરાજિ વિકસિત થઈ છે. ઋતુરાજ વસંતને વધાવવા નગરજને, રાજકુટુમ્બ વગેરે વિવિધ વસ્ત્રો, પુષ્પ ગુચ્છ અને રંગરાગથી અલંકૃત થઈ નગર ઉદ્યાનમાં ફરવા નીકળ્યાં છે. ઉદ્યાનમાં વસંત ઋતુ જાણે પૂર્ણરૂપે ખીલી હોય તેવું દૃશ્ય આંખ સામે નાચી રહ્યું છે. રંગબેરંગી પુષ્પ, લતાઓ અને વૃક્ષરાજિ; જાણે નવ વસ્ત્રોથી અલંકૃત હેય તેમ નવી પત્રરાજિથી શોભતાં હતાં.