________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી જૈન સત્ય પ્રકાશ
[ વર્ષ ૧૧ કરે, પણ તેની નિષ્ફટિકા–અપહરણ કરવાનું ઉત્સર્ગમાં ન હતું. તે આ વખતે મિથ્યાત્વ બહુલ અને જેના પ્રત્રજ્યા વિરેાધી દ્રવ્યક્ષેત્રાદિના કારણે વ્યવહત થયું. મહાવીર નિર્વાણ સં. ૫૪૪ માં મતાન્તરે મ. નિ. ૫૩૧ માં આર્ય રક્ષિતને દીક્ષિત કરવામાં આવ્યા.
દિક્ષિત થયા બાદ શ્રમણ શ્રી આર્ય રક્ષિતે પિતાના ગુરુ તો સિપુત્રાચાર્ય પાસે ગતવિધાનાદિપૂર્વક અગિયાર અંગ વગેરેનો અભ્યાસ એક બારાખડીની માફક, અર્થાત અતિ શીઘ્રતાથી કરી લીધો. ગુરુમહારાજ પાસે દૃષ્ટિવાદનું પણ એટલું જ્ઞાન હતું તેટલું તેમણે મેળવી લીધું. આ પછી દૃષ્ટિવાદના વિશેષ અભ્યાસની ખાતર તેઓએ ગુરુવર્યની આજ્ઞા લઈ દશ પૂર્વધર શ્રીવાસ્વામીજીની પાસે જવા વિહાર કર્યો. તેમણે ઉજ્જયિનીમાં યુગપ્રધાન શ્રી ભદ્રગુણાચાર્યને અતિમ નિર્ધામણા કરાવી અને તે પછી શ્રી વષિની પાસે જઈ પિતાને દષ્ટિવાદને અભ્યાસ કરાવવા તેમને વીનવ્યા. શ્રીભદ્રગુણાચાર્યની સૂચના મુજબ ભિન્ન ઉપશ્રયમાં રહી અભ્યાસ કરાવવાનું શ્રીવ્રજસ્વામીજીએ સ્વીકાર કરતાં શ્રીઆર્યરક્ષિત તેમની પાસે સંપૂર્ણ નવ પૂર્વનું અધ્યયન કરી અને દશમા પૂર્વના અભ્યાસની શરૂઆત કરી.
ત્યાં દશપુર નગરમાં આરક્ષિતની માતા રુદ્રમાની સ્થિતિ વર્ષોના પુત્રવિરહથી શેકરી બની ગઈ હતી. તેની આંખો પોતાના પુત્રનું મુનિમહત્ત્વ, જ્ઞાનગૌરવ અને આધ્યાન ત્મિક ઉન્નતિ નિરખવા તલસી રહી હતી. પિતાના પુત્રરૂપ સૂર્યને પ્રકાશ પિતાના અને પિતાના પતિ ઉપર જ નહિ પણ પોતાના પિયર અને શ્વશુર કુલના સર્વ સ્વજને ઉપર પણ પથરાયેલું જોવા તે સતત ભાવના ભાવી રહી હતી. રત્નગર્ભા એ માતાએ પતિ સોમદેવની સંમતિ મેળવી પિતાના દ્વિતીય પુત્ર ફલ્યુરક્ષિતને શ્રી આર્ય રક્ષિતજીની પાસે મોકલ્યા. એણુએ મીઠી અને અનુકૂલ પણ ઉપાલંભભર્યો સંદેશે કહાવ્યો કે –
“એ મારા કુલદીપક પુત્ર ! અમે ઘણુય સદેશા કહાવ્યા છતાં તું ગયો તે ફરી આવ્યો જ નહિ. શું અને સર્વથા વિસરી ગયો? તે મોહને મૂકી દીધો, પણ તેની સાથે અમારી વત્સલતા બુદ્ધિને પણ શું અવગણ અપૂર્વ વૈરાગ્યવતા છતાં પણ શ્રીવર્ધન માને અભિગ્રહ કરીને ભક્તિપૂર્વક માતા પર કાર્ય દાખવ્યું હતું. નેહબુદ્ધિ ન હોય તે પણ મારા પર ઉપકાર કરવાની ખાતર તું જલદી આવી જા. તું જે માગે ગયો છે તે માગે હું પણ મારાં પગલાં માંડીશ. મારી પાછળ તારા પિતા, ભાઈ, બહેન, બનેવી, વગેરે ઘણુય સ્વજને તારા જ પંથે પળશે. જરૂર એક વાર તું આવી જા અને અમને તાર્થ કર.”
ફલ્યુરક્ષિત શ્રી આરક્ષિતજીની પાસે પહોંચી માતાએ કહાવેલ સર્વ સદેશે તેમને સંભળાવ્યો અને પોતાના તરફથી પણ કહ્યું કે –
“વડીલ ભાઈ! કુટુઅને જેવા ઉત્કંઠા જ ન થાય એટલા બધા કઠિન હૈયાના તમે કેમ બની શક્યા શોકના કાદવમાં ખેંચી ગયેલા બાંધવાનો ઉદ્ધાર કરવો એ અત્યારે તમારા માટે યુક્ત છે. વળી તમે જાણો છો કે, હું કોઈ પણ રીતે તમારા વિગ સહન ' કરી શકું તેમ નથી. આજ આવે કાલ આવે એ આશાએ ને આશાએ હિનનિ ગણતાં
For Private And Personal Use Only
