________________ भ्रातर् ग्राम कुविन्द कन्दलयता वस्त्राण्यमूनि त्वया गोणी-विभ्रम-भाजनानि बहुशोऽप्यात्मा किमायास्यते / अप्येकं रुचिरं चिरादभिनवं वासस् तदासूत्र्यते यन् नोज्झन्ति कुच-स्थलात् क्षणमपि क्षोणीभृतां वल्लभाः / / 'हे भाई ! गामठी वणकर, आवां गणपाट समा ढगलाबंध वस्त्रो वणीने तं शा माटे नकामं कष्ट वेटी रह्यो छ ? तुं जोईए तेटलो समय लईने पण मात्र एक ज एवं सुंदर अवनवं वस्त्र वण ने, जे मानीती राजराणीओ पोताना कचप्रदेश परथी क्षणमात्र पण अळगं न करे ! भोजचरित्रमा आपेला एक प्रसंगमा काईक एवा ज तात्पर्यवाळा अने रचनाचातुरीवाळा नीचेना पट्टा प्रत्ये शीलचंदविजयजीए मार ध्यान दोर्यु : काव्यं करोमि न च चारुतरं करोमि यत्नात् करोमि यदि चारुतरं करोमि / भूपालमौलिमणिलुण्ठितपादपीठ ! हे साहसाङ्क ! कवयामि वयामि यामि / / _ 'हं कान्य कर छु, पण ते सुंदर बनतुं नथी. प्रयास कर छ तो (कदीक) सुंदर बनी आवे छ. जेना पादपीठ पास (नमता सामन्त राजवीओना) मकटमणि आळोटे हे (आमथो तेम गति करे छे) एवा हे साहसांक, ह काव्यरचना कर छं, वस्त्र वर्ण छ, जउं छ. [24] Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
