Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 12

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

શ્રી
વધુ મળે મહાવીર
અનેક નદીનાળાં, પર્વતા અને જગા પસાર કરતાં ચિભૂત માત્ર લશ્કર અને ભારે સરામ સાથે વિંધ્યાચળ પર્વત ઉપર આવ્યું, ત્યાં એગ્રે અદ્ભુત સુષ્ટિસૌંદર્યાં ન જોયુ. અહીંથી પુરુષસિંહનું મંડળ શરૂ થતુ હતુ. ત્યાં અવલેન કરતાં ત્યાંના લોકોને પ્રમાદપૂર્વક વિલાસ કરતાં અવલેકર્યાં, તેમને ગાયો, ભેંસો, ઊંટ, રાસભ પ્રમુખ પશુએ પંચા ધન ધાન્યથી સમુદ્ર જોયાં, તે પ્રદેશનાં નગરો અને મામા સુખી દેખાયાં અને નગરજનેાને અને આગેવાનોને મળતાં તે સર્વ રીતે આનંદી અને સતરી દેખાયાં, તેમજ પુસિ૬ના સુરાજ્યની પ્રશ' કરતાં સાંભીં. આ હુકીક્ત જાણી અને મનમાં ગૂંચવણ થઈ, પણ સ્વભાવે ઉદાર હોવાથી તેના મનમાં કાઈ નતની શાંકા ન આવી.
ઉચિત છે. તેમાં આપના યશ વધશે, બાકી આપ આપા કે ન આપે. પણ અમે તે આપના ગુણ ગાશું અમે અમારું કવ્ય ચૂકનું આપવું ન આપવું એ આપની મરજીની વાત છે.—
ધર્માંતણા એ જિન ચાવીશમા, વિનય વિ જ ય ગુણ ગાય.” માટે-આપ અમારી વિનતડીને હૃદયમાં ઉતારો અને સફળ બનાવજો એમ ફ્રી ફી વિનવુ,
પૂજ્ય ઉપાધ્યાયજી મહારાજ શ્રી વિનયવિજયજી મહારાજ વિરચિત સ્તવન ચાવીશીનું છેલ્લુ* સ્તવન ઉપર પ્રમાણે છે. સ્તવન ભાવવાહી છે. શબ્દોની સરળતા અને મધુરતાને કારણે એ સ્તવન પ્રચલિત પશુ ખૂબ થયેલ છે. તેમાં ઉપર જણાવ્યા પ્રમાણે સુન્દર વસ્તુની ગૂંથણી પણ અની દૃષ્ટિએ આકષ ક છે,
ખૂબ રાજી થયા છે અને તેમનું તિથ્ય કરવા ઉત્સુક છે એવા સમાચાર મળતાં અને આખો મડળના લેાના પ્રેમ, ઉત્સાહ અને આનંદને નિદ્રાળતાં વિભૂતિએ આગળ પ્રયાણ યુ માટેશ્વરની રાજધાનોએ પહોંચતાં પુરુસિ ંહ એનું સામૈયુ કર્યાં, પોતાના ભાગ્ય મનાવ્યા અને અત્યંત આદર્યા વિશ્વભુતિના સત્કાર કર્યો, સ્પેને ખૂબ આગ્રહથી પોતાને ત્યાં ઘણા દિવસ સુધી રાખ્યા અને એની સાથે જ્ઞાનગોટો અને આનંદ-વિદ્યાર એવાં કર્યો કે વિશ્વનદી પોતે તેની સાથે લડવા આવ્યા હતા, એ વાત પણ વીસરી ગયેા. લડવૈયા માણસામાં અભિમાન અને ક્રોધ વધારે પડતાં હોય છે, તેમજ તેમના સ્વભાવમાં ખેલદીલી પશુ ખૂબ હોય છે. એકાદ વખત અને પોતાના આવવાનું પ્રત્યેાજન યાદ આવ્યું, ત્યારે એણે મનમાં માની લીધું કે કેાઈ જાતના સાચાખોટા સમાચારથી મહારાજા વિશ્વન દર્દી દાર્તાઇ ગયા હશે
પુરુષસંહનું નગર દૂર હતું, પણ એના મ`ડળમાં વિશ્વકૃતિએ પ્રવેશ કર્યાં, ત્યાં તા મંડળેશ્વરના માણસો
આવા પહોંચ્યા, એને ભારે સત્કાર કર્યાં અને મંડ-એમ જણાય છે, બાકી પુતિિસહની વફાદારીમાં
લેશ્વર પુરુષસંહ તેમના પધારવાના સમાચાર જાણી
જરા પણ્ મીનમેષ હોય તેવું તેના જોવામાં ન
ખતર દર્શનના એક વિશિષ્ટ કવિએ ઇશ્વરને ઉપરના ભાવને અનુરૂષ કહેતાં કહ્યું છે કે “હું પ્રભા ! તું જેમ નચવે છે તેમ હું નાચું છું. મારા નાચથી જો તને સતેષ થયા હાય તેા મતે દાન આપ–મારી
ચ્છા પૂર્ણાં કર. અને જો તને સ ંતોષ ન થયેા હાયમારામાં યોગ્યતા ન હાય તો મને ખરતરફ કર, અયેગ્ય માની મારી પાસેથી નાચવાનું બંધ કરાવ, બેમાંથી એક તો કર.'
ઉપરના ભાવમાંથી ઉત્તર-પછીની માંગણી જૈન દર્શનમાં અનુરૂપ ન બની શકે, એટલે પૂર્વ–પ્રયમનો માંગણી ઉપરાત સ્તવનમાં સુન્દર અને સાંગાગ ખીલી ઊડેલી સ્પષ્ટ જણાય છે. છેલ્લે છેલ્લે આપણે પણુ પ્રભુને વિનવી લઇએ કે~~
“ હવે મુજ દાન દેવાર ”
*>( ૧૭ )<