Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 01

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

હિતશિક્ષા-છત્રીશી કિયા 128 રૂ લેખાંક : ર૩ : છa: E-BEલેખક:–પં. શ્રી ધુરંધરવિજયજી ગણિવર્ય
એટલામાં તે તે હતા તે પ્રમાણે જ ચાલુ થઈ રે પૂર્વે ખાવાને અંગેની ઘણી શિખામણ રખાપી. ગયું. મિત્રોએ કહ્યું કે-ભાઈ ! હજુ ક્ષણ પહેલાં તે ખાવા અંગેના દે જીભ કરાવે છે. એ પ્રમાણે તે નિયમો લાવા છે શું ! પાર તે ગણકારે બલવાના છે પણ જીભ કરાવે છે. એટલે તે દે ને ! કેટલાક દિવસે બાદ ફરી તેને હાઈને મિત્રો દૂર કરવા માટે તેના બે મેટા દે છેડવાનું કહે છે. મુનિરાજ પાસે ગયા. મુનિ એ ઉપદેશ છે.
જ બેસવું નહિ અને દિા કરવી નહિ. જે મિત્રોએ કહ્યું કે મહારાજ, આપના આ પેલા નિયમો માંથી વસ્તુ કે પુમા છે નહિ–બની નથી તેને તેના એક પણ નિયમ આ નાઈ પાળતા નથી. મહારાજે કહેવી તે પોતે અને તે પ્રમાર સત્ય સમજ સામે કહ્યું: જનાદ! ! નિયમ લઈને તેડવાથી ધણુ ૫૫ એ બને એ છે. જૂઠું બોલવું એ પાપ છે તેમ લાગે, માટે નિયમ દઈને પાળવા દો. પલા
5' સાંભળવું એ પણ પ! ૫ છે. જહુ બેલવું અને શ્રેષ્ઠપુત્રે કહ્યું કે “ મહારાજ ! આપ કહે છે તે ગેડુ ખાવું છે કે લગભગ મળતા છે. સજજન અને સત્ય છે--મણિ છે. પશુ મેં નિયમ હાઈને તેડયા જ સભ્ય તરીકે ગણાવું હોય તો પણ ' બેસવાનું નથી, કારણ કે હું નિયમ લેતો નથી. મેં નિયમ છેડી દેવું જોઇએ. એક અસત્ય સર્વ નિર્માત ના લીધા નથી. લીધા હોય તે તૂટને !" મુનિરાજે આ કરવા માટે બસ છે, એટલે જે કઈ પણ નિયમ
સાંભળી કહ્યું કે “ ભાઈ ! આવું જૂઠ બોલે છે ? તે તે હોય તે અસત્યને દૂર કરવું જરૂરી છે દિવસે તે કેટલા નિયમ લીધા હતા ?” તેણે કહ્યું કે- એક શેડને એક પુત્ર હતા, તે બધી વાતે પૂરો મહારાજ ! પાપ કહે છે તે બરાબર છે, પણ મેં હા, શેઠ તેને ધારવા માટે ઘણું ફરતા હતા પણ નિયમ લીધા ન હતા, આપે કહ્યું કે હું બેડો છે. તે કદી રીતે સુધરતે નહિ. શેઠ તેને સારાસાર
પણ તે નહિં બલવાનો નિયમ કદી નથી લી. " મિત્રોના સમાગમમાં મૂકો કે તેથી કદાચ તે સુધરે. મુનિરાજ સમજી ગયા કે પ્રયત્ન છોડી દીધો. તે સાત મિત્રો તે શ્રેષ્ઠ પુત્રને એક સાધુ મહારાજ
આમ એક જ બેસનાર માણસ કદી પણ સુધરી પાસે ટાઈ ગયા. મુનિરાજે હિતોપદેશ આપે, મિત્રોએ
શકતા નથી. તેના દાગોની પરંપરા ચાલુ જ રહે છપુત્રને કાંઇક સુધારવા માટે નિયમ લેવા કહ્યું. પેલા
છે, કારણ કે તે રાય કહે તો તે સુધરેન ! ભાઈએ જાણે મહારાજની એક એક વાત પોતાને
' બીન | શાની જેમ જૂઠું બતાવાને દુર્ગુણ
બાલ્યાવસ્થાથી ઘર કરી જાય છે, પછી તે દૂર કરવા રુચિ ગઈ છે તેવો દેખાવ કરીને બધા વ્યસને-બૂરી
ભારે થઈ પડે છે. કેટલાક અસંસ્કારી માત-પિતાએ આદતો. ત્યજી દેવાના નિયમો લીધા. મિત્રો આશ્ચર્ય
બાળકને જ બતાવાની ટેવ પડાવે છે ને પછી વખત પામી ગયા પણ નિયમ લેતાં પહેલાં શ્રેષ્ઠપુત્રે મુનિરાજને જતાં બાળકની તે ટેવ પિતાને જ ભારે થઈ પડે છે. જાણે પિતે શરમાતો ન હોય એ રીતે કહ્યું કે-મહારાજ ! માણસ ફોધથી, લેબી, ભયથી અને હાસ્યથી બધા નિયમે હું લઈશ પણ એક અસત્ય બોલવાની અસત્ય બોલે છે, જયારે જ્યારે જ બોલવાને પ્રસંગ બાધા હું નહિ લઈ શકું. એટલે એ સિવાયના બંને ઉપસ્થિત થાય ત્યારે જ તેનાથી બચવું હોય તે નિયમો મને કરાવે. સરલ હૃદયના સાધુ મહારાજે ઉપરના ચારમાંથી કોઈ પણ કારણ જરૂર તેના મૂળમાં અસત્ય બોલવા સિવાયના બધા નિયમો આપ્યા. નિયમ હોવું જોઈએ તે તપાસીને તે કારણ દૂર કરી દેવું. લઈને તે ઊઠવ્યો, મિત્રો પણ ઊઠયા. બહાર ન આવ્યું કારણ દૂર કરી દીધા પછી જુઠું બોલવાનું નહિ રહે.