Book Title: Jain Dharm Prakash 1915 Pustak 031 Ank 05
Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 22
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir જૈનધર્મ પ્રકાશ. માતિસાગરે તરતજ બહુમાનપૂર્વક તેને તેડાવ્યા. તે આવ્યો એટલે રાજાએ અને મંત્રીએ બધી વાત તેને કહી બતાવી. સિદ્ધપુરૂએ કહ્યું કે મારી સમક્ષ કુરાને દિવ્ય કરો. મારી પાસે પદાર્તાભિની વિદ્યા છે, તેથી તેની વિદ્યા ચાલી શકશે નહીં. રાજાએ તરતજ શ્રીગુસને બેલા અને કહ્યું કે જો તું એવા છે તો ફરીને દિવ્ય કર.” તેણે તે વાત કબુલ કરી પરંતુ આ વખત સિદ્ધપુરૂષની વિદ્યાના બળથી તેની વિધા ચાલી શકી નહીં, એટલે તે બંને હાથે દાઝી બપિ. રાજાને સર્વત્ર જયજયકાર બેલા અને વિવિધ પ્રકારના ઉત્સવો થયા. પછી રાજાએ શ્રીગુમને ખરી વાત પૂછી, એટલે તેણે બધું યથાર્થ કહી દીધું. રાએ તેણે ચારેલી તમામ વસ્તુ તેની પાસેથી લઈ લઈને સાર્થવાહની શરમે તેને જીવતે મૂકે, પરંતુ દેશપાર કર્યો. શ્રીગુપ્ત પૃથ્વીપર ભમતો ભમતે દેવયોગે થનૂપુર નગરે ગો. ત્યાં પિલા સિદ્ધપુરૂષને તેણે દીઠે. એટલે તેણે ચિંતવ્યું કે-આ જ મારો ખરેખર શત્રુ છે, એને લીધે જ મારે દેશપાર થવું પડયું છે. પછી અવસર મેળવીને સિદ્ધપુત્રને હી તે ત્યાંથી ભાગે. પરંતુ નગરજનોએ તેને પકડીને કેટવાળને સેંગે. કેટવાળે રાજા પાસે રજુ કર્યો. રાજાએ સારી નાખવાની આજ્ઞા કરી. એટલે શ્રીગુણને કંપતા શરીરે ગળે ફાંસો દઈને એક વૃક્ષ સાથે લટકાવ્યું. તેને મરી ગયેલા જાણીને બધા પિતાપિતાને ઠેકાણે ગયા. શ્રી ગુણ ગળાફાંસાની પીડાથી આકાશ સામું જોઈ રહ્યો. આયુષ્યના બળથી ગળાફાંસે ગુટ, એટલે શ્રીગુપ્ત જમીન પર પડે. ઠંડા પવનથી સાવધ થયે, એટલે તે ભયથી એકદમ નાસી ગયે અને એક વનમાં પઠે. વનની અંદર ભમતાં શ્રીગણે મધુર ધ્વનિ સાંભળે. ધ્વનિ અનુસાર ગમન કરતાં સઝા ધ્યાન કરતા મુનિને દીઠા. તેને કંઈક ભણુતા જાણીને ભયથી વૃક્ષની એથે ઉભે રહીને તે સાંભળવા લાગ્યું. તે સાંભળવાથી શ્રીગુપ્તના હૃદયમાં શુભ ભાવ ઉત્પન્ન થશે. તે વિચારવા લાગ્યો કે-“અહો ! આ મહાતમાઓ સંયમ તપાદિ કરે છે અને હું દુરાચારી, મહાપાપી, મહા દુષ્ટ, તેમજ સાતે વ્યસનમાં પૂર છે, મારી શી ગતિ થશે ? ” આ પ્રમાણે વિચારીને શ્રીગુણ કાંઇક સાહસનું અવલંબન કરીને વૃક્ષની ઓથેથી બહાર આવી મુનિરાજને વાંદી તેમની પાસે છે. મુનિ પાડ કરતા હતા તે સાંભળવા લાગ્યા. મુનિ તેને ગ્ય ને બેયા કે –“હે ગુપ્ત ! તે પાપરૂપી વૃક્ષના હતુ તે કુસુમજ ભેગવ્યા છે. તેનાં ફળ તે હવે જોગવવાનાં છે. ફોગટ શા માટે પાપ કરે છે ? પાપને પરિણામે નકે જવું પડશે. ત્યાં તાડન, તાપન, પાચન, પીડન, વિદારણ વિગેરે શી રીતે સહન કરી શકીશ ? તારા પાપનાં ફળ તારે અસંતી વખત ભેગવવાં પડશે.” For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 20 21 22 23 24 25 26 27 28