Jain Dharm Prakash 1897 Pustak 013 Ank 03

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 5

સન્યાય કેમ શા.
પ્રમાણે એકેક કાયને દરવાથી પણ કરમુનિ, પૌર્જન, મોનાએ અને સુભૂમ નરેશ્વર મહા અનર્થને પામ્યા છે તે જ્યાં એક સાથે ગ્યારે કેન પાય બળવત્તરપણે વતા હેય તેની તે વાતજ શી કરવી? કામને કરવાથી મનુષ્ય જગતમાં માનનીય થાય છે અને દેવતાઓ પણુ. તેને મૂળ ગણે છે. આ ચારે કપાયે આત્મહિતીએ આદરવા યોગ્ય નથી. તેના ટુક વિષયને બતાવી આપનાર અને કાયા બણી ખરેખરા ખેદ ઉત્પન્ન કરનાર સકષાયી કઢતુ દૃષ્ટાંત આ પ્રમાણે છે તે લક્ષ્ય પૂર્વક વાંચ્યા -
આ જબુદ્વિપના ભરતક્ષેત્રમાં સ્વર્ગપૂરી સરખુ ઋહિયાન વિજય વર્ષોંન નામે નગર છે. તે નગરમાં ભદ્રક પ્રકૃતિવાળા, શ્રેષ્ટ ગુણોની શ્રેણીનુ પાત્ર, અને લક્ષ્મીવાન રૂદ્રઢ નામે શ્રેટિ વસે છે. તે ગુણુવાન છતાં પણ વધ દાજે કરીને દૂષિત થયેલા છે. જેમ લીંબડા ત્રણે દેષ । વાત, પિત્ત, ક૬) તુણુનારા છે છતાં પણુ કટુપણાના દેષે કરીને લોકોમાં દુષિત ગાય છે. તે રૂદ્રદેવને બારમાં ભક્તિવાળી અને ગુણવતી છતાં પણ અગ્નિશિખા સટ્ટશ રાષે કરીને અગ્નિશિખા નામને સાર્થક કરનારી સ્ત્રી છે, તે અંગેને નિમિત્તે અનિમિત્તે વારંવાર ક્રોધના ઉદ્ભવ થયા કરતા હતા તેથી સ્નેડ યુક્ત આલાપસલાપ કે હાસ્ય તે પરસ્પર કયારે પણુ કરતા નહોતા.
34
તેમને સાંસારિક સુખ ભોગવતાં અનુક્રમે ડુંગર, કુંડગ અને સાગર નામનાં લ પુત્રો થયા. તે યાવનાવસ્થા પામ્યા એટલે શિલા, કૃતિ અને સંચયા નામની દાણૢ ઇબ્ન પુત્રીઓ સાથે તેમનું અનુક્રમે પાનું હણ કરાવ્યું. તે શેડ અંગે તેના ત્રણ પૃત્ર મહીને ચારે જણાએ વન આગા સહીત ગ્રે ચારે ક્યાયને બેંગી લીધા દેખ તેમ ગારે છે અનુક્રમે એકેક તેડાને! આશ્રય કરીને ત્થા ૬. દેવો શિશ ક્રેધવડે વિકૃત મુખવાળા હોવાથી માંગભાંડુ તેમજ પતના પુરમાં ક્યારેય શિતળતાને પામના નાના. ડુંગર અને તેની દશા તામાં ગળી ગયા હોય તેમ માન આપવા યે વાિર્દિકને વિષે પણ વડે કિંચિત્ માત્ર નમ્રતા ધારણ કરતા નહોતા. કુંડગ અને નિકૃતિ તાના સ્વજનોમાં પણુ માયા પ્રપંચવડે રંગવાની તત્પરતાવાળા ડુવા પણ કાના વિશ્વાસપાત્ર થતા નાના. સમુદ્ર સરખા પાર લાભમાં નિ ગયેલા સાગર અને સયા આખા જગતનું દ્રવ્ય શૈવો વિકર બે દ૬ા ર આ અમને કમ! અભાવથી થયે *!'ના