Jain Dharm Prakash 1890 Pustak 006 Ank 03

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

શ્રી જનધર્મ પ્રકાશ, કરે છે અને સરખું જ ધ્યાન આપે છે પણ આશ્ચર્ય છે કે એકને તે - ભવ સંપ્રાપ્ત થાય છે અને એકને વૈભવનો છેદ થાય છે ! આથી જ જ્ઞાનિયોનું કહેવું સત્ય થાય છે કે–ચાય વિકટ અટવીમાં અટ કરે, ૫પર્વતો પર આરોહણ કરો, કે ગુફામાં જઈને બેસો પણ ભાગ્ય વિના કયાંથી સંપદા અને કયાંથી વૈભવ ?
યદ્યપિ પુન્યહીને ઉધમ અને પ્રયન નિરર્થક થાય છે પણ તેથી મુંઝાઈ આત્મવિનાશ કરવા કદિ પ્રવર્તવું નહી કારણ કે મૃત્યુ વાંછવાથી કાંઈ દુઃખની સમાપ્તિ થતી નથી. દુઃખ ન આવે ત્યાં સુધી કરવાનું છે પણ દુ:ખ આવી પડ્યા પછી ડરવાનું નથી. આત્મઘાત મુખ્યત્વે કરી ક્રોધ અને માનના ઉદયથી થાય છે અને ક્રોધમાન સંસારવૃદ્ધિનાં પુખ કારણો છે. આત્માધાતથી પ્રાયે દુર્ગતિ મળે છે. ગભરાયેલ મનુષ્ય જાણે છે કે હું સ્વાભધાતકરી સુખી થાઉં પણ ઉલટુ દુખી થવાય છે. માટે બુદ્ધિમાને તે સબંધી વિચારો કદિ આવે તો પણ આવવા દેવા નહી. કદીજીવ વિચારે કે આપણાથી દેવતાઓ કેવા સુખી છે; અને કેવા આનંદથી રહે છે ? આ સવાલના ઉત્તરમાં તાત્વિક રીતે વિચાર કરીયે તો દે પણ સુખી નથી. એ કબીજાની રહે ન્યુનાધક દેખી તેઓ પશુ ન કરે છે, એક બીજાની દેવાંગના દેખી વિષયવેશમાં ચડી લડાઈઓ કરે છે, અને મનુષ્ય પિઠે ચિંતામાં પડી અપશશ પણ કરે છે, ચાય દેવ હોય કે મનુષ્ય હે, સુખ તો ફક્ત સંતોષથીજ છે.
ઈટ વિગ, અનીષ્ટ સંગ , જરા, મર, પરમ આ રેગ જે આટલી વસ્તુ સંસારમાં નાના ન જ સમા .. ? કહેવા સમર્થ હતા, અને કોઈ તેને દર મુ ફ ક. , જે ત્યાંજ દ:ખના કા છે, રોલ હ ર છે, અને જ્યાં આ પણું માને છે જઇ દાઈ છે. પ આસક્ત થયેલા મનુષ્ય પ્રય રાગાંધતાથી જાણી શકતે નથી અને પાછળથી પૂર્ણ પસ્તા કરે છે. જ્ઞા નિયામાં અને અજ્ઞાનિયોમાં આટલો જ તફાવત છે કે જ્ઞાની હરેક વાતનું પરિણામ પ્રથમ વિચારે છે અને અજ્ઞાની દુખી થયા બાદ વિચારે છે. - ફસાયેલ અતુ મનુષ્ય, સ્ત્રી, પુત્ર, અને કુટુંબને માટે મોહાંધ થઈ જે જે પાપારંભ કરે છે તે તે પાપના અશુભ વિપાક રે દુર્ગતિ ગમે