Heervijay Suri

Author(s): Bhavyanand
Publisher: Bhavyanand

Page 89

સે વે દુર હી ચલે જાતે હૈ ઔર જબ તક હે કિસી દબાવ મેં, ભય મેં, આફત મેં, નહીં આવે અથવા વે ગભરાતે નહીં, તબ તક મનુષ્ય પર કભી હમલા નહીં કરતે ઉન બિચારે નિર્દોષ જીવ કે અપરાધી સમઝ કર ઉનકી જાન લેના, મનુષ્ય કા ભયંકર અત્યાચાર હૈ ગુન્હા હૈ ઈસ ગુન્હા કી સજા, મનુષ્ય લેગ અનેક પ્રકાર કી બિમારિયાં, ભૂકમ્પ, જલપ્રલય, આગ, આદિ કે દ્વારા પોતે છે. જે મનુષ્ય શુદ્ધ અહિંસા કા; શુદ્ધ દયા કા પાલન કરતા હૈ ઉસકે કઈ જીવ તકલીફ નહીં દેતા ! ઈસલિયે નિરાપરાધી વિશેષણ કા દુરુપયોગ નહીં કરના ચાહિયે છે
નિરપરાધી વિશેષણ ને કા તાત્પર્ય યહ હૈ કિ માને કઈ મજિસ્ટેટ હૈ ઔર એક ખૂન કા ગુન્હેગાર ઉસકે સામને આયા ! કાનૂન કી દષ્ટિ સે ઉસકે પાંસીની સજા કરની છે ! ઉસ સમય ઉસ અપરાધી કો દંડ કરના, સજા કરના, ઉસ મેજિસ્ટેટ કે લિયે વાજીબ હૈ ઈસી પ્રકાર કઈ દુષ્ટ આદમી કિસી બહન બેટી કે ઉપર અત્યાચાર કરતા હૈ ચેરી કરતા હૈ. તે ઉસ સમય વહ અપરાધી સનઝા જાયગા ઔર ઉસકે અપરાધ કે સજા કરના ગૃહસ્થ કે લિયે અનુચિત નહીં સમઝા જાયગા ઈસલિયે હર એક પ્રાણી પર દયા રખના પરમ કર્તવ્ય છે ચૂંકિ અહિંસા પાલન કરને વાલા બડા ભાગ્યવાન હતા હૈ ઔર અહિંસાવાદી કી આજ્ઞા જનતા સહર્ષ સ્વીકાર કરતી