Heervijay Suri

Author(s): Bhavyanand
Publisher: Bhavyanand

Page 134

૧૨૧
શીક હૈ લેકિન નિષ્કારણ નિરપરાધી જીવ હિંસા સે અપની આત્મા કે તૃપ્તિ કરના મુનાસિબ નહીં હે જીવ પ્રાણીમા મે સમાન હૈ સુખ દુખ કા અનુભવ સબ પ્રાણિ કો અપને જેસા હી હુઆ કરતા હૈ. અસ્તુ યદિ ઈસ બાત પર આસ્થા નહીં છે તે નિરપરાધી સાધાર છે કી હિંસા છોડ કર મેરે દેહસ્થ માંસ સે હી અપની લાલચા પૂર્તિ કિયા કર. દૂસરી બાત પર્યુષણ કે પૂર્વ મે કિસી પ્રકાર કી જીવ હિંસા કરના સખ્ત મના હૈ. યહ બાત જગ જાહિર હૈ કયા તું ને નહીં સુના હૈ? "
શિકારી મન હી મન શોચને લગા કિ પ્રથમ તે મે નિયમ ભંગ કા દંડી હું ઓર દૂસરા મધૂર શબ્દો એ સમઝા રહા હૈ ઇસ પર ભી અગર મને શિકાર નહીં છોડા તે મેરા જેસા આત્મઘાતી કીન હોગા ? એસા વિચાર કર ઉસને કહા કિ હે જહાંપનાહ આપકે હુકમ કે ઉલંઘન કર મેં કલંક ક પાત્ર બના ઔર આપને અપના શરીર મેરે ભેજન કે લિયે દેના ચાહા ઈનસે છે મૃત પ્રાય: હે ગયા વિશેષ આપસે ન બેલ કર આજ સે યહ પ્રતિજ્ઞા કરતા હૂં કિ મેરે જીવનમકદાપિ જીવ હિંસા નહીં કરૂંગા ઈસ પર બાદશાહ ધન્ય વાદ દેકર આગે બઢ ગયે.
યહાં કે સબ વૃતાન્ત દેખ સુન કર આયા હુઆ શ્રાવક ક્ષુબ્ધ હેકર રાજસવારી કે સાથ દરબાર મે આકાર