________________
જ્ઞાનસાર
થાય. ઓહો! કેટલા પૈસા, કેટલું ધન, કેટલી સમૃદ્ધિ, કેટલી કીર્તિ ! મુંબઈ આવ્યા ત્યારે દોરી લોટો હતો, બીજું કાંઈ નહિ અને આજે...રાજી રાજી થાય. મુંબઈ આવ્યા ત્યારની વાત યાદ કરે, આજની અવસ્થા સાથે સરખાવે, પોતાના બેંકના એકાઉન્ટને જોઈ ઘેલો ઘેલે થાય.
બધું આવ્યું પણ કાંડામાંથી જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિવ્યનું કડું તે સરકી ગયું. ભેગી કરેલી candy અને ચોકલેટ તે ઓગળી જવાની.
આ હવા જ એવી છે એ બધાને જ લાગુ પડે. પછી એ સાધુ હોય કે સંસારી, ઉપાધ્યાય હોય કે આચાર્ય, આ શરદીની હવા બધાને “ લાગે. પુદ્ગલ પ્રાપ્તિના પ્રવાહમાં બધા જ તણાય. આપણે ન તણાઈએ તે શું કહે? “તમને વહેવારનો ખ્યાલ નથી, એકલા નિશ્ચયમાં જ બેઠા છે. વ્યવહારમાં જેમ ચાલતું હોય એમ કરે. પ્રવાહની સામા ન થાઓ.”
ચારે બાજુ પુદગલની જ મહત્તા, Ice cream candy ની જ પ્રતિષ્ઠા. મૂળ વસ્તુ જ ગુમ. - આપણે મૂળ વસ્તુને શોધવાની છે, જાણવાની છે. અમાસમાંથી પૂર્ણિમાં પ્રતિ પ્રયાણ કરવાનું છે.
કૃષ્ણ પક્ષનું અંધારિયું ક્ષીણ થતાં અને શુકલ પક્ષના અજવાળિયાને ઉદય થતાં સર્વ જગત સમક્ષ પૂર્ણાનંદરૂપી ચંદ્રમાની કળા સોળે કળાએ ખીલી ઊઠે છે.
દુનિટમાં કૃષ્ણ અક્ષ એટલે ચંદ્રમાની કળાને ધીરે ધીરે અસ્ત અને શુકલપક્ષ એટલે ચંદ્રમાની કળાનો ધીરે ધીરે
