________________
જ્ઞાનસાર
૧
આજે કેટલી બધી ચિંતા લઈને બેઠા છે. સામાયિક કરે પણ જીવ શાકમાં હાય. ધ્યાન ધરવા બેસે અને શાકને વિચાર કરો તે પરમાત્મા પાસે કેવી રીતે જઈ શકે?
આવી ઘણી વાતે લઈને બેઠા છે. નકામી વાતે મગજમાંથી કાઢયા વિના સારી વસ્તુ નહિ આવે.
મનમાં ધિકાર છે, દાવપેચ છે, વેરઝેર છે. આ બધું લઈને ભગવાન પાસે કેવી રીતે જવાય?
આ દાવપેચ અને પૂર્વગ્રહની દીવાલ તોડવા એકાગ્ર થવાનું છે. એકાગ્રતાથી દીવાલ તેડવાની છે. કોઈ પણ વાતને વીંધવી હોય તે એમાં ઊંડે ઊતરવું પડે છે, એના ઉપર એકાગ્ર થવું પડે છે.
એકાગ્રતા જેટલી વધતી જાય એટલું બહારનું હાર્દ સમજાતું જાય. ઊંડાણમાં ઊતર્યા વિના ત્યાં સુધી નથી પહોંચાતું. The longest journey is the journey inwards. બધે પહોંચાય પણ અંતરની મુસાફરી સહથી લાંબી છે. ત્યાં એકાગ્રતા અને એકચિત્ત વિના ન પહોંચાય.
આ અનુભૂતિનો વિષય છે, શબ્દોને નહિ. જ્ઞાનસાર સાંભળતાં સાંભળતાં અનુભવવાનું છે, વિવેચન નથી કરવાનું. બહારનું બધું સમેટી લઈને અનુભવ કરીએ, ડૂબકી મારીએ તે જ તળિયે પહોંચાય અને ખેતી પમાય.
- શુકલપક્ષને ઉદય થાય તેમ અંધકાર ક્ષીણ થાય. પ્રકાશ સામે અંધારું ઊભું પણ રહી ન શકે. સમ્યકત્વના ઉદય સાથે મિથ્યાત્વ ક્ષીણ થાય. ધીરે ધીરે પ્રકાશ વધતું જ જાય.
. આત્માને માર્ગ ઉતાવળિયાઓનો નથી. એ માગ બહુ શાંતિને, બહુ ધીરજને છે. આત્મજ્ઞાન પ્રશાન્ત સાગર છે.
