________________
હીરપ્રજ્ઞાનુવાદ ગ્રંથમાં ગુરુપૂજન શાસ્ત્રોક્ત છે તેમજ તેનું દ્રવ્ય દેવદ્રવ્યમાં જાય. તે દ્રવ્ય સાધુઓના ઉપભોગમાં ન વાપરી શકાય. એવું સ્પષ્ટ સંસ્કૃત પાઠો સાથે લખેલું છે. આ ગ્રંથ કર્મસાહિત્ય સુનિપુણમતિગચ્છાધિપતિ પૂ.આ. શ્રી વિજયપ્રેમસૂરીશ્વરજી મહારાજે જાતે તપાસી-સુધારી આપેલો છે. ત્યારબાદ જ છપાયો છે. એવો એમાં ખુલાસો અનુવાદકે મૂકેલો છે. તેથી તેની પ્રામાણિકતા નિઃસંદેહ છે. હવે આપણે આચાર્ય ભગવંતો, ગુરુ ભગવંતોની રૂપા-નાણા વગેરેથી પૂજા થઈ શકે છે એ અંગેના થોડાક વધુ પાઠો ઉપર દૃષ્ટિક્ષેપ કરશું, જેથી શાસ્ત્રીય એ અનુષ્ઠાનને વિધિ ગ્રંથો,
ચરિત્ર ગ્રંથો અને ઈતિહાસનો પણ પ્રામાણિક ટેકો મળે. “ગંધાર બંદર પહેલેથી જ જૈન વસ્તીથી ભરપૂર હતું. આભુ પોરવાડના વંશજ વ્ય. પરબત અને વ્ય. કાનજીએ સંડેરથી આવી ગંધારમાં મોટી જિન પ્રતિષ્ઠા કરાવી હતી. અંચલગચ્છના આ. જયાનંદસૂરિ તથા આ. વિવેકસૂરિ પાસે સમ્યક્તપૂર્વક બાર વ્રત અને ચોથું બ્રહ્મચર્ય વ્રત સ્વીકાર્યું, ત્યારે તેમણે ત્યાંના દરેક ઉપાશ્રયમાં કલ્પસૂત્રની પ્રતિઓ આપી. દરેક ઉપાશ્રયમાં ગુરુઓની રૂપાનાણાથી પૂજા કરી, જૈનોને જમાડી, વસ્ત્રોની પ્રભાવના કરી. સં. ૧૫૭૧માં જિનાગમ ગ્રંથ ભંડાર બનાવ્યો. તેમણે આ ભંડાર માટે સં. ૧૬૦૬માં જ.ગુ.આ. હીરવિજયસૂરિના શિષ્યો પાસે નિશીથ મૂર્તિની પ્રતિ લખાવી.” જૈન પરંપરાનો ઈતિહાસના આ પાઠથી તપાગચ્છની જેમ અંચલગચ્છમાં પણ સર્વ ગુરુઓની રૂપા-નાણાથી પૂજા થતી હતી, એ સિદ્ધ થાય છે. એ અરસામાં ગંધાર તીર્થ જૈનોના મહત્ત્વના શહેરમાં ગણાતું હતું. જ.ગુ.આ.શ્રી હીરસૂરિજી મ. ૩૦૦ સાધુઓ સાથે અત્રે ચોમાસું રહ્યા હતા.
૨૩. ત્રીજો પ્રકાશ, પેજ-૮૭-૮૮-૯૯ જુઓ. અનુવાદક પૂ.મુ. શ્રી ચિદાનંદવિજયજી
(પછી આચાર્ય) – પ્રકાશક : મુક્તાબાઈ જ્ઞાનમંદિર, ડભોઈ. સ. ૧૯૯૯. ૨૪ – ભાગ-ચોથો, પેજ-૨૬૧ જુઓ. – પ્રકાશક : ગુરુ ચારિત્ર ગ્રંથમાળા.
લેખક – બંધુ ત્રિપુટી. સંપાદક : પૂ.પં. શ્રી અભયસાગરજી ગણી.
-
? '
કેતન
.
કે
.'' કે .
..
3
૬ ..
* *
* . . . . * કાર
ના - - - - - * મા કામ કરવાની તાકાત * *
.
* * *
I
કારી
આ
0
_
:
*
