________________
પાડીને, પછી તેમાં ગુરુમહારાજની આજ્ઞારૂપ સંમતિ લેતી વખતે સોના-રૂપાના નવ-સિક્કાથી થતી ‘નવાંગીપૂજા’નો ઉલ્લેખ થયો છે.
ગુરુમહારાજની
तथा, बालस्य नाम स्थापनाऽवसरे, गृहादाऽऽगत्य, सबालः श्राद्धः वसतिगतान् गुरून् प्रणम्य, नवभिः स्वर्णरूप्यमुद्राभिर्गुरोर्नवाऽङ्गपूजां कृत्वा, गृह्यगुरुदेवसाक्षिकं दत्तं नाम निवेदयति । ततः उचितमन्त्रेण वासमऽभिमन्त्र्य, गुरुः ॐ काराऽऽदिन्यासपूर्वं, बालस्य स्वसाक्षिकां नाम स्थापनामऽनुज्ञापयति । इति ।
બાળકનાં નામ પાડવાને વખતે બાળક સહિત શ્રાવક ઘેરથી આવીને ઉપાશ્રયમાં રહેલા ગુરુ મહારાજને વંદના કરીને, સોના કે રૂપાના નવ સિક્કાથી ગુરુ મહારાજની નવ અંગે પૂજા કરીને, ઘરના (ગૃહસ્થ) ગુરુ અને દેવની સાક્ષીએ જે નામ પાડ્યું હોય, તે (ગુરુ મહારાજને) નિવેદન કરે છે, પછી ગુરુ મહારાજ ઉચિત મંત્રે વાસક્ષેપ મંત્રીને ૐકાર વગેરેના ન્યાસ (સ્થાપના)પૂર્વક પોતાની સાક્ષીપૂર્વકની બાળકના નામની સ્થાપના પોતાની આજ્ઞાપૂર્વકની બનાવે છે.
તપાગચ્છના વર્તમાન સમયના આદ્ય આચાર્યશ્રી વિજયાનંદસૂરિજી મહારાજે (આત્મારામજી) તત્ત્વનિર્ણય પ્રાસાદN' નામનો મોટો ગ્રંથ બનાવ્યો છે, તેના વીશમા સ્તંભમાં ગુરુની નવાંગી પૂજાની વાત કરી છે.
तद् पीछे पुत्रसहित माता तीन प्रदक्षिणा करके यतिगुरु को नमस्कार करे । नव सोने रूपे की मुद्रा करके गुरु के नवांग की पूजा રે ।
ત્યાર બાદ પુત્ર સહિત માતા ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપીને યતિગુરુને
N3 આવૃત્તિ પ્રથમ : અષ્ટનામકરણ સંસ્કા૨વર્ણનો નામ વિંશસ્તંભ. પૃષ્ટ-૩૪૫ જુઓ. સંપાદક - પૂ. મુનિ વલ્લભવિજયજી (પછીથી આચાર્ય)
નોંધ - શ્રી આત્મારામજી મહારાજે યતિ પરંપરાનો ખૂબ વિરોધ કરેલો. તેથી આ પાઠમાં પ્રયોજાયેલો ‘યતિગુરુ’ શબ્દ જોઈ કોઈ ‘શિથિલાચારી સાધુ’ એવો અર્થ ન કરી બેસે. ‘યતિ’નો અર્થ ‘સાધુ’ જ એમને અભિપ્રેત હતો. મૂળ ‘આચાર દિનકર’ ગ્રંથમાં પણ યતિ શબ્દની વ્યાખ્યામાં સાધુ જ જણાવેલ છે. દ્રવ્ય સપ્તતિકામાં પણ ‘વસંતતાનું ગુરુન્’ પદ દ્વારા ઉપાશ્રયમાં રહેલા સાધુ જ ગ્રહણ કરાયા છે.
ગુરુપૂજન
