________________
છઠું
: ૭૫
ધર્મામૃત તે સાંભળીને બીજાએ કહ્યું કે “અરે દેસ્ત ! આમાં તેમણે શું મોટું કામ કર્યું છે? બિચારા બાળકને ગાદીએ બેસાડીને પોતે તપ કરવા ચાલી નીકળ્યા. અને રાજ્યને બધો કારભાર મંત્રીઓને સેં. હવે તે મંત્રીઓ એ બાળકનું કાસળ કાઢવાને તત્પર થયા છે, તેથી એને મારીને પોતનપુરનું રાજ્ય લઈ લેશે અને એ રીતે તેને કરુણ અંત આવશે. એટલે પિતાના બાળકનું હિત નહિ વિચારનારા એવા આ રાજર્ષિને હું અંતરથી ધિક્કારું છું ને કેઈને પણ આ પિતા ન મળશે. એમ ચાહું છું.”
એ સિપાઈઓ પસાર થયા પછી મહારાજા શ્રેણિક પણ ત્યાંથી પસાર થયા અને તેમણે રાજર્ષિ પ્રસન્નચંદ્રને આ રીતે તપ કરતા જોઈને ભક્તિભાવથી નમસ્કાર કર્યા. પછી તેઓ પ્રભુની પાસે ગયા અને ભક્તિભાવથી વંદન કરીને ઉપદેશ સાંભળવા લાગ્યા. ત્યાં અવસર જોઈને તેમણે પ્રશ્ન કર્યો કે
હે પ્રભુ! જ્યારે હું રાજર્ષિ પ્રસન્નચંદ્રને પગે લાગ્યા ત્યારે તેમણે કાળ કર્યો હોત તે તેઓ કઈ ગતિમાં જાત?”
શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે કહ્યું: “સાતમી નરકે.”
આ જવાબથી આશ્ચર્ય પામેલા મગધપતિએ ફરીને પ્રશ્ન કર્યો કે “હે પ્રભુ! જે તેઓ અત્યારે કાળ કરે તે કઈ ગતિમાં જાય ?”
શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે કહ્યું સર્વાર્થસિદ્ધ વિમાનમાં દેવપણે ઉત્પન્ન થાય.”
