________________
(૧૯) સિ પીંછાં રહ્યાં તેટલામાં દુકર્મને પ્રેર્યો થકો તે અપુનીઓ ચાવવા લાગ્યો કે હવે આ છે પીંછાં લેવાને માટે મારે કેટલા દિવસ આ અટવીને વિશે રહેવું. માટે આજે મોર નાટક કરવા આવે ત્યારે એક મુઠ્ઠીએ કરીને સોએ પીંછાં લઈ લ. આ પ્રમાણે ચીંતવન કરીને સંધ્યા સમયે જ્યારે મોર આવ્યો અને નાટક કરવા માંડયું ત્યારે અપુનીઓ જેવો તે પીંછાં એકદમ લઈ લેવાને માટે ઉદ્યમવંત થયો તેવો તરત જ તે મયુર કાગડે થઈને ઉડી ગયો અને તે જ વખત અગાઉના મળેલાં નવસે પીંછાં પણ નષ્ટ થયા.
આવી રીતે પિતાની આશામાં નિરાશ થવાથી અને પુનીઓ વિચારવા લાગ્યો કે ધિક્કાર છે મને કે મેં ફક્ત સો દિવસને માટે ઉછકપણું કર્યું એમ વિચારી ખિન્ન ચિત્ત થયો થકો અટવીમાં ભમે છે તેવામાં એક મુનિ મહારાજાને દીડા, દેખીને નમસ્કાર પુવૅક પિતાના પુર્વ કર્મનું સ્વરૂપ પુછવા લાગ્યો. ગુરૂમહારાજાએ હના પુર્વ ભવનું સ્વરૂપ કહી બતાવ્યું એટલે અપુનીએ કહ્યું કે હે ભગવંત! મેં પુર્વ ભવે દેવદ્રવ્યથી કરેલી ઉપછવાનું જે પ્રાયશ્ચિત હોય તે બતાવો. ગુરૂ મહારા
