________________
(૩૪) योपाप्यदुःमापमिदंनरत्वं । धर्मनयबेनकरोतिमुढ ॥ क्लेशप्रबंधेनसलब्धमब्धौ।
चिंतामणीपातयतिप्रमादात् ॥ અર્થ– અતિ દુખે કરીને પ્રાપ્ત થાય એવો જે મનુખ્ય ભવ તેને પામીને જે મઢ ધર્મકાર્યમાં ઉદ્યમ કરતે નથી તે અતિશય કલેશે કરીને પ્રાપ્ત થયેલા ચિંતામણી રત્નને સમુદ્રમાં ફેકી દે છે.
આ કાવ્યમાં જણાવ્યા પ્રમાણે મનુષ્ય જન્મ ચિંતામણી રત્ન સમાન છે, માટે તે પામીને ધર્મકાર્યને વિશે બીલકુલ પ્રમાદ ન કરવો જોઈએ, કારણ કે જે મનુષ્ય પોતાને ભવ પ્રમાદને વિષે નિમગ્ન થઈ સંસારી કાર્યોમાં ગુંથાઈ રહી નિરર્થંક ખોઈ નાખે છે તેને માટે શાસ્ત્રકાર આ પ્રમાણે કહે છે યતઃ
स्वर्णस्थालेक्षिपतिसरजपादशौचंविधत्ते। पियूषणप्रवरकरिणंवाहयत्यधभारै ॥ चिंतारत्नविकीरतिकराद्वायसोडायनार्थ । योदुःप्रापंगमयतिमुधामय॑जन्मप्रमत्तः ॥ અર્થ–દુખ પ્રાપ્ય એવો મનુષ્યનો જન્મ તેને જે