Book Title: Dashvaikalaik Nandi Uvavai
Author(s): Hiralal Hansraj
Publisher: Hiralal Hansraj
View full book text
________________
.
॥ श्री नन्दीसूत्र मूलपाठः ॥
(३७)
vnnnxnnnnnnnnnnn.४
अमुगा अमुगत्ति. तत्थ चोयगे पन्नवयं एवं वयासी-किं एगसमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति ? दुसमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति? जाव दससमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति ? संखिज्जसमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति ?, असंखिऊ समयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति ?, एवं वयंतं चोयगं पण्णवए एवं वयासी-नो एगसमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति, नो दुसमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति, जाव नो दससमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति, नो संखिज्जसमयपविठ्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति, असंखिज्जसमयपविट्ठा पुग्गला गहणमागच्छंति, से पडिबोहगदिलुतेणं । से किं तं मल्लगदिलुतेणं ? मल्लगदिटुंतेणं से जहानामए केइ पुरिसे आवागसीसाओ मल्लगं गहाय तत्थेगं उदगबिंदु पक्खे विज्जा, से नहे, अण्णेऽवि पक्खिने सेऽवि नटे, एवं पक्खिप्पमाणेसु पक्खिप्पमाणेसु होही से उदगबिंद.जेणं तं मल्लगं रावेहिइत्ति होही से उदगबिंद,जे णं तंसि मल्लगंसि ठाहिति होही से उदगबिंदू जे णं तं मल्लगं भरिहित; होही से उदगबिंद, जे णं तं मल्लगं पवाहेहिति; एवामेव पक्खिप्पमाणेहिं पक्खिप्पमाणेहिं अणंतेहिं पुग्गलेहिं जाहे तं वंजणं पूरियं होइ; ताहेहुंति करेइ नो चेव णं जाणइ के वेस सदाइ ? तओ ईहं पविसई, तओजाणई अमुगे एस सद्दइ तओ अवायं पविसइ, तओ से उवगयं हवइ, तओ धारणं पविसइ, तओणं धारेइ संखिज्जं वा कालं, असंखिज्जं वा कालं, से जहानामए केइ पुरसे अवचे सदं सुणिज्जा, तेणं सद्दोति उग्गहिए, नो चेव णं जाणइ के वेस सद्दाइ तओ ईह पविसइ. तओ जाणइ अमुगे एस सद्दे, तओ अवायं पविसइ, तओ से उवगयं हवइ; तओ धारणं पविसइ, तओ णं धारेइ संखेज्जं वा कालं असंखेज्जं वा कालं । से जहानामए केड परिसे अवचं रूवं पासिज्जा तेंण रूवति उग्गहिए, नो चेव णं जाणइ के वेस रूवत्ति; तओ ईहंपविसइ. तओ जाणइ अमुगे एस रूवे, तओ अवायं पविसइ, तओ से उवगयं हवइ, तओ धारणं पविसइ, तओ णं धारेइ संखेज वा कालं, असंखेज वा कालं । से जहानामए केइपुरिसे अव्वत्तं गंध अग्घाइजा तेणं गंधत्ति उग्गहिए, नो चेव णं जाणइ के वेस गंधेत्ति; तओ ईहं पविसइ, तओ जाणइ अमुगे एस गंधे; तओ अवायं पविसइ, तओ से उवगयं हवइ तओ धारणं पविसइ, तओ णं धारेइ संखेनं वा कालं असंखेजं वा कालं । से जहानामएकेइ पुरिसे अव्वत्तं रसं आसाइजा तेणं रसोत्ति उग्गहिए, नो चेव णं जाणइ के वेस रसेत्ति; तओ इहं पविसइ, तओ जाणइ अमुगे एस रसे, तओ अवायं पविसइ, तओ से उवगयं हवइ; तओ धारणं पविसइ, तओ णं धारेइ संखिजं वा कालं असंखिज्जं वा कालं । से जहानामए केइ पुरिसे अव्वत्तं फासं पडिसंवेइज्जा तेणं फासेत्ति उग्गहिए, नो चेव ण जाणइ के वेस फासओत्ति; तओ ईहं पविसइ, तओ जाणइ अमुगे एस फासे, तओ अवायं पविसइ, तओ से उहगयं हवइ, तओ धारणं पविसइ, तओ णं धारेइ संखेज वा कालं असंखेज वा कालं । से जहानामए केइ पुरिसे अव्वत्तं सुमिणं पासिज्जा तेणं सुमिणेत्ति उग्गहिएः नो चेव णं जाणइ के वेस सुमिणेत्ति, तओ ईहं पविसइ, तओ जाणइ अमुगे एस सुमिणे; तओ अवायं पविसइ, तओ मे उवगयं हवइ, तओ धारणं पविसइ, तओ णं धारेइ संखेज्ज वा कालं, असंखेज्जं वा कालं, से तं मल्लगदिट्टतेणं ।। १.० ३५॥ तं समासओ चउविहं पण्णतं, तंजहा दव्वओ, खित्तओ, कालओ, भावओ, तत्थ दबओ णं आभिणिबोहियनाणी आएसेणं सव्वाइं दवाई जाणइ, न पासइ । खेत्तओणं आभिणिबोहियनाणी

Page Navigation
1 ... 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50