________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
છઠ્ઠી ઢાળ
( હરિગીત છંદ ) અહિંસા, સત્ય, અચૌર્ય, બ્રહ્મચર્ય મહાવ્રતનાં
લક્ષણો ષકાય જીવ ન હુનનĂ, સબ વિધ દરવહિંસા ટરી; રાગાદિ ભાવ નિવારŽ, હિંસા ન ભાવિત અવતરી. જિનકે ન લેશ મૃષા, ન જલ મૃણ હું વિના દીયો ગહેં; અઠદશસહસ વિધ શીલધર, ચિબ્રહ્મમેં નિતરમિ રહે. ૧.
અન્વયાર્થઃ- [ પાંચમી ઢાળમાં કહ્યા તે મુનિરાજોને ] (પાય જીવ) છ કાયના જીવોને (ન હનનનૅ) ઘાત નહિ કરવાના ભાવથી (સબ વિધ) સર્વ પ્રકારની (દરવહિંસા) દ્રવ્યહિંસા (ટરી) દૂર થઈ જાય છે, અને (રાગાદિ ભાવ) રાગદ્વેષ, કામ, ક્રોધ, માન, માયા, લોભ વગેરેના ભાવોને ( નિવારનૅ) દૂર કરવાથી (ભાવિત હિંસા) ભાવહિંસા પણ (ન અવતરી) થતી નથી. (જિનકે ) તે મુનિઓને (બેશ) જરા પણ (મૃષા) જૂઠું (ન) હોતું નથી, (જલ) પાણી અને (મૃણ) માટી (હૂ) પણ (વિના દીયો) દીધા વગર (ન ગ) ગ્રહણ કરતા નથી, તથા (અઠદશસહસ) અઢાર હજાર ( વિધ) પ્રકારના (શીલ) શિયળને-બ્રહ્મચર્યને (ધર) ધારણ કરી (નિત) હંમેશાં ( ચિબ્રહ્મમું) ચૈતન્યસ્વરૂપ આત્મામાં (રમિ રહેં ) લીન રહે છે.
ભાવાર્થ- નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શનપૂર્વક સ્વ-સ્વરૂપમાં નિરંતર એકાગ્રતારૂપે રમી રહે છે એ જ મુનિપણું છે. એવી ભૂમિકામાં નિર્વિકલ્પ ધ્યાનદશારૂપ સાતમું ગુણસ્થાન વારંવાર આવે જ છે.
Please inform us of any errors on Rajesh@AtmaDharma.com
