________________
નકારા દરમ્યાન પથું-પક્ષીઓની હિંસાને પ્રતિબંધ કરતાં કાયદાએ થયાં છે. એ ભાવનાનાં સીમાચિન્હ સમુ અશેકચઆજે પણ આપણાં રાષ્ટ્રધ્વજ અને રાજ્યમુદ્રામાં અંકિત છે, અને તે એટલા માટે કે ભાવનાનાં સ્ખલનની કઈ નબળી પળે એ મુદ્રા આપણને પ્રેરક અને એધક અને
ભારતીય ભાવનાનાં સ્ખલનની પળ આજે
ઊભી થઈ છે.
જે ભારતમાં ગાબ્રાહ્મણ પ્રતિપાલ 'ના
કાખો અપાતા એજ ભારતની ધરતી પર, મહારાષ્ટ્રને આંગણે, મુંબઇથી ખાશરે ૧૮ માઈલ દૂર થાણાખાડી વિસ્તારમાં ચેમ્બર નજીકના દેવનાર ગામે એકસ છવીસ એકર જમીન પર, અંદાજ રૂપિઆ એ કરેડનાં ખરચે, ડેન્માર્કના નિષ્કૃાતાની સલાહ મુજબનું, માત્ર છ કલાકમાં જ આશરે છ હજાર ત્રસે પશુએને રહેશી શકે તેવું-રાક્ષસી યાંત્રિક કતલખાનું ભારતની વિકાસ યેજનાના એક ભાગ તરીકે શરૂ કરી, પશુએનાં હાડમાંસ-જીભચામડા આંતરડા, વિગેરેની પરદેશી પેઢીઓનાં સહકારથી નિકાસ દ્વારા, અથ ઉપાર્જન કરવાનું આપણી ભારતીય સહકાર-મહારાષ્ટ્ર સરકાર અને મુંબઇ કેર્પોરેશને 'યુક્ત રીતે વિચાર્યું છે.
tr
આ ગોઝારા મહા પાપયજ્ઞના ઠરાવ પ્રાથમિક કક્ષાએ થયા છે એથી હળુ કાંઈ બગી ગયુ. નથી.
આ યોજનાને આ ત્રીને ઉથલા છે.
પડી છે. સને ૧૯૩૨માં ફરી ઉપડી, ત્યારે પણ એમ જ મન્યુ'. આજે એ વાત કરીને ઉભી થઈ છે.
સને ૧૯૨૫-૧૯૩૨માં આપણે પરાધીન હતાં, આજે સ્વાધીન છીએ, માપુના ચીધ્યા માગે જનારૂ' રાજ્ય એ વખતે ન તુ', અશાકચક્રનુ` ચિન્હ અને સત્યમેવ જયતેનું પ્રેરક સૂત્ર એ વખતે રાજ્યમુદ્રામાં અંકિત ન હતાં, પંચશીલનાં સિદ્ધાંતા દુનિયાને ભેટ કરી શકે એવું ભારતનું આગવું ગૌરવ વંતુ સ્થાન પણ દુનિયામાં ન હતું એ વખતે પણ પડતા મુકાયેલા વિચારને પૂનજીવન આપવાની કુબુદ્ધિ અાજે સૂઝી છે.
ભારત મરતાં શીખ્યુ છે. મારવાનાં પ્રક રહે. હજી ભારતના ઇતિહાસમાં લખાયા નથી. શીલ, ધમ, ગૌરવ અને માખરૂ કરતાં ભારતે પૈસાને કદી પ્યારા ગણ્યા નથી. જીવ નનાં ઉમદા તત્ત્વાના લિલામ ભારતે કદી નિષ્ઠુ;ખ્યા નથી, ભારત નામ સાથે જેને નિસ્બત હશે, એવા કેઇ ભારતવાસી નહી હોય કે આવા કલ'કને આવકારે. આથી પતનની પરાકાદાની હીમાયત કરનાર ગમે તેટલા મહાન હાય તા પણ તે બહારથી ભારતવાસી છતાં પરદેશી જ છે.
આવા કતલખાનાની હીમાયત કરનાર ભારતનાં કુલ દીપકે એકવાર જાહેર કરા
અને કહા—
સને ૧૯૨૫માં પહેલી વાત ઉપડી,
કહે કે રામ, કૃષ્ણ, મહાવીર, બુદ્ધ, ઇશુ, મહંમદ, નાનક, ગાંધી વગેરે યુગપુ
વિરાધ થયા. વિધી વાત પડતી મૂકવી. અમારા કરતા એ' જાણતાં હતાં,
