________________
૨૦
-
-
----– બુદ્ધિમભા —
——–
- તા. ૨૦-૧૧- ૫૯
લેખક :
શાશ્વત સુખનો ધોરીમાર્ગ . પૂ. મુનિશ્રી વલકથસાગર
* *
S
છે .
મહારાજ આ જગતમાં જ્યાં જ્યાં નજર કરશું ત્યાં દુર્ગતિમાં જતા પ્રાણુને ધારણ કરે (અટકાવ બધાં એક જ વસ્તુ દેખાય છે કે દરેક પ્રાણી સુખને તે ધર્મ કહેવાય આ જગતમાં દરેક પ્રાણી મુખને મેળવવા અને દુઃખને દૂર કરવા
ઈકે છે. માટે આત્મના ઘરરાત્રિ દિવસ પરિશ્રમ કરે છે. પરંતુ
कुलानि परेषां न समाचरेत् કાદને સુખ મળ્યું નહી અને દુઃખ
પિતાને જે ન ગમે તે બીજ પ્રા ગયું નહી. છતાં આશા રાખી તન
આચરવું નહી આ સિદ્ધાંત હાથમાં તેડ મહેનત કરે છે પરંતુ તેનું
ધારણ કરીને શુદ્ધ શ્રધ્ધાથી ઘણું કારણ કોઈ શોધતું નથી જે કારણું
કરેલી પ્રતિજ્ઞાનું પાલન કરવામાં બેધી તેની પાછળ મહેનત કરવામાં
આવે તો દેવપાલ ક્ષત્રિયની માફક આવે તે ચ૯૫ પ્રયાસે ઈચ્છતા
આ ભવ અને પરભવમાં શિક વસ્તુની સિદ્ધિ થાય. એટલા માટે
ગુખની પ્રાપ્તિ થાય. મહાપુર પેકારી પોકારીને કહે છે
અચળપુર નામના નગરમાં दुःसंपापात् सुखं धर्मात्,
સિંદુસ્થ નામનો રાજા રાજ્ય કરે iા થતા 7 નંન્ને સત્તા હતા. તે રાજા સાજન વર્ગ પુત્ર માફક પાલન વર્તન ઘર્મદા સર્વ શાસ્ત્રો જણાવે છે કે કરતો હતો અને દુર્જનને શિક્ષા કરે છે. તેને પાપ કરવાથી દુઃખ અને ધર્મ કરવાથી સુખની કમાળા અને શીલવતી નામની બે રાણીઓ હતી પ્રાપ્તિ થાય છે માટે પા૫ કેએ કરવું નહિ. ફક્ત અને મનોરમા નામની એક પુત્રી હતી. આ નગરમાં ધર્મનું જ સેવન તમ કરે.
જનદત્ત નામે છે. તેના હતા તે બહુ દયા હતા ધર્મ એટલે શું ?
અને ધર્મપ્રેમી હતા. આ શાને ત્યાં દેવેપાળ નામને
- એક નોકર હતા. તે દરરોજ સુખના અર્થી જીવડાં તું જાગી માયામાં શું મુંઝાણે, [ સવારે પશુ લઇ જ ગલમાં ડો ડમરો જગમાં થઈને ઝાંઝવા નીર ખાણે...સુખના ૧૧ ચાવા જય અને સંધ્યા સમયે સંપત્તિ વૈભવ સુખ નહિં આપે જાણ મન શું આણે | પાછા ઘેર આવે એક વખત કુટુંબ કબીલે સ્વારથીઓ સહ દુઃખના ડુંગર પ્રમાણે...સુખના ૨ વર્ષા ઋતુમાં તે ગા ચરાના સંયોગ મળતાં મનડું છું વિચગે દુઃભાણે, | ગયેલ છે અને એકાએક વરસાદ આમા કેરી અનંત શકિત સાચે મારગ જાણે સુખના કે પડવાથી નદીમાં પણ ઉછરવા બાળપણું રમત ગમતે ખાયું યુવાનોએ ફલાણે,
| લાગ્યા અને કીનારાઓ તૂટવા
લાગ્યા અને તેમાંથી એક પ્રતિમા ઘડપણે ગળીઓ બળદ થઈને મૃત્યુ વેળા પસ્તા...ગુખના જ
| પ્રગટ થઈ એક વૃક્ષ નીચે માયા મમતા વિષસમ માને આતમ હરે પીછાણે,
| ઉબેલા અને ડીથી જતા બુદ્ધિકીર્તિ પાકર લેક્ય શાશ્વતા સુખડાં માણસુખના ૫ દેવપાલની દષ્ટિ તેના ઉપર પડી
રચયિતા 1 અને તે દેખવા મન ખેંચવા મની દુર્લભસાગરજી ન લાગ્યું છેવટે વરસાદે શનિ
