________________
પરિશિષ્ટ ૨.
તાંબાપત્રના ગુજરાતી અનુવાદ. મહારાવજી શ્રી શિવસિ'હજી તથા કુ ંવર શ્રી ગુમાનસિહજીની આજ્ઞા છે કેઃ— .
૧૩
વાઇ પરગણાના વીરવાડા ગામની ખેતીની ઉપજને હીસ્સા, જાનવરાના ટેકસ અને ઘરવેરો વગેરે હમેશાંથી સિરાહી દરબારના જે લાગે છે, તે શ્રી બ્રાહ્મણવાડજીને કારખાને ચડાવ્યે. તે ઉપજ, રાજના માણસ રહીને ઉઘરાવશે અને ( શ્રી ખામણુવાડજીના ) કારખાનામાં લગાવશે-વાપરશે. અહીં દેવડા રાજપૂત જાગીરદાર છે, તેની ઉપજ હમેશાં પ્રમાણે છે તે ખાતા રહેશે ( લીધા કરશે ). શ્રી હજૂર શ્રી દ્વારકાંનાથજી પધાર્યાં, ત્યારે ચાર ગામ ચડાવ્યાં. શ્રી સારણેશ્ર્વરજી (મહાદેવ) નેગામ જનાપર, શ્રી દ્વારકાંનાથજીને ગામ વસા, શ્રી અ'ખાવજી ( માતા અંબાજી )ને ગામ દેવદર ભેટ કયુ છે, તેથી તે તે ગામેાની ઉપજ તે તે તીર્થાને અણુ થયા કરશે. તથા ગામ જનાપરમાં અરટ ૧ “હીરાજીવાળા ” છે તે શીખે, ગામ પીડવાડામાં અરટ ૧ “ પાટલાવા ” નામના છે તે સહિત, અને ગામ ઉંદરામાં અરટ ૧ “ સરેાં રી વાવ ” નામના છે, તે (બધા)ની ઉપજ શ્રી ખામણુવાડજી હંમેશાંના રિવાજ પ્રમાણે લેશે. દવે શ્રીમુખ તથા સીગણાત જ્ઞાતિના ધ્રુવે જેતા, સીખા અને કાનાની સન્મુખ (રૂબરૂમાં) લખ્યું છે. હસ્તાક્ષર (ઇસ્કત) સિંઘી પામા કાનાના છે. સ ંવત્ ૧૮૭૬ ના જેઠ સુદિ ૫ ને ગુરુવાર.
(Àાક) પાતે અથવા ખીજાઓએ દાનમાં આપેલી પૃથ્વીને જે માણસો લેાપે છે—પાછી ખેંચી લે છે, તે માણુસા નરકમાં જાય છે અને દુનિયા ઉપર જ્યાં સુધી સૂર્ય તથા ચંદ્રમા રહેશે, ત્યાં સુધી તેઓ નરકમાં રહેશે.
