Bramhanwada Tirthnu Sachitra Varnan

Author(s): Jayantvijay
Publisher: Vijaydharmsuri Jain Granthmala

Page 97

પરિશિષ્ટ ૩.
૨૯ ઉલટ.
૧૮ ચરણામાં. ૧૯ પગે ચાલુ . ૐ૦બીક. ૨૧ શાશ્વાત—અવિનશ્વર ભગવાન. ૨૨ મેળવીને ૨૩ શરીર. ૨૪ ૫ત્ની (ધણીઆણી). ૨૫ પેાતાના પતિ (ધણી)ને મળીને કહે છે. ૨૬ કાપીને. ૨૭ સાચા ખરેખરા. ૨૮ લાહેા. ૩૦ સેવકા—દાસાની સભાળ. ૩૧ પાપીએ રાડ પાડે છે. ૩૨ પૃથ્વીમાં. ૩૩ હેત અને પ્રેમની નજરે જુએ. ૩૪ પામીએ. ૩૫ હું તારા દાસ છું. ૩૬ હવે નિશ્ચયથી તુજ મારા ધણી છે. ૩૭ કામધેનુ મારાં કાર્ય સિદ્ધ કરે છે.
( સ્તવન–૩ )
માતા॰ સરશત્તિ સેવક શત્તિ ભત્તિ ર૫ાઉં લગા હે આછિ ઉગત્તિ જોડિ ઝુગત્તિ નિરમલ મત્તિ જમગઢા હૈા વીરપ શીરવીરાં ધીર સધીરાં મહાવીર જિંદા હૈ । ગુણ ગાઉં રંગે તસ ઉછરંગે અંગ પર આણુંદા હૈ ॥ ૧ ॥
૫
૩૦ આ સ્તવન રાધનપુર અખીર્દોશીની પાળમાં આવેલા શ્રી લાવણ્યવિજયજી જૈન જ્ઞાન ભંડારની ત્રણ પાનાંની પ્રતિ ઉપરથી ઉતારીને અહીં પ્રગટ કરાવ્યું છે.
તપાગચ્છીય શ્રી વિજયસેનસૂરિના શિષ્ય પંડિત મેધ ( મુનિ ) ના શિષ્ય પંડિત ક્ષેમકુશલ થઇ ગયા. તેમણે વિ. સં. ૧૬૫૭ ની આસપાસમાં શ્રી વિમલાચલ સ્તવન' ( કડી ૪૨ ) વગેરેની રચના કરી છે. ( જૈ. ગૂ. કવિઓ, ભા. ૧, પૃ. ૪૬૯ ). ઉક્ત ૫. ક્ષેમકુશલના શિષ્ય. માણિક ( મુનિ )એ સ્તવન રૂપે બહુ જમક-સમક યુક્ત આ ધન્ધર નિસાણી રચી છે. એટલે આ શ્વર નિસાણી વિ. સ. ૧૬૬૦ ની આસપાસમાં રચાયાનું ચાસ માની શકાય છે.
5