________________
વાણીનો અસંયમ
૧૨૦૯
લાંબા ફકરા ઊંચા અવાજે સંભળાવવા માંડ્યા, નવા પંડિતજીએ બૂમો પાડી, પેલા પંડિતજીએ ફરી ઊંચા અવાજે અસંબદ્ધ ફકરા સંભળાવવાનું ચાલુ રાખ્યું - થોડી વારે નવા પંડિતજી ઉશ્કેરાઈને ચાલતા થયા. આ બધું સાંભળનારા મહાત્માઓ તો પ્રશ્નો અને ઉત્તરોમાં કશું જ સમજી નહિ શકયા હોવાથી, આપણા પંડિતજીની વાત નવા પંડિતજી સમજી પણ શક્યા નહિ એમ માનીને આ પંડિતજી પાસે જ ભણતા રહ્યા. પછી તો આ પંડિતજી પણ ન્યાયશાસ્ત્રના અભ્યાસી બન્યા - વર્ષો પછી નિખાલસતાપૂર્વક તેમણે આ વાતનું રહસ્ય ખોલ્યું ત્યારે અમને સાચી વાતનો ખ્યાલ આવ્યો. સંયમકીર્તિવિજયજી પણ ભવિષ્યમાં ક્યારેક આમ જ રહસ્ય ખોલશે તો તેમના અત્યારના પ્રલાપથી પ્રભાવિત થયેલા વાચકો સત્ય સમજશે. (“ગુરુદ્રવ્યના વિવાદે ઉપયોગી સ્પષ્ટતા'' પુસ્તકમાંથી સાભાર/ સંકલનકાર - મુકુંદભાઈ આર. શાહ)
-
હવે મારે જે કહેવું છે એની વાત- એ પુસ્તકમાં ઠેર ઠેર આડેધડ લખાણને ગ્રીન સિગ્નલ મળી ગયું હોય તેમ ભ્રમણાઓ થયેલી છે. એમાંની મહત્ત્વની કેટલીક ભ્રમણાઓ જોઈશું તો ‘આખું પુસ્તક અપ્રમાણિક છે' એમ સમજાઈ જશે.
અનેક ગ્રંથોમાં ‘સતિ હિ દેવદ્રવ્યે...’ વગેરે પાઠો પરથી દેવદ્રવ્યથી જિનપૂજા થઈ શકે એ વાત તો એ પુસ્તકના લેખક મુનિરાજ શ્રી સંયમકીર્તિવિજયજીએ સ્વીકારી છે... પણ “એ દેવદ્રવ્ય સ્વપ્નાદિની ઉછામણીથી પ્રાપ્ત દેવદ્રવ્ય નથી.” એમ તેઓ માને છે. વિ.સં. ૨૦૪૪ના સંમેલને આ ઉછામણી પ્રાપ્ત દેવદ્રવ્ય એ કલ્પિત દેવદ્રવ્ય છે, માટે એનાથી પૂજા વગેરે દેરાસરના દરેક કાર્યોની સંમતિ આપી છે. જો એ કલ્પિત દેવદ્રવ્ય હોય તો તો સામાવર્ગને પણ
