________________
વાણીનો અસંયમ
૧૨૧૩ દેવદ્રવ્યમાં કરવો જ સુસંગત હોવાથી એનાથી પૂજા વગેરે દેરાસરના સર્વકાર્યોની સંમતિમાં અંશમાત્ર પણ અશાસ્ત્રીયતા નથી એ સ્પષ્ટ છે.
વળી દેવદ્રવ્ય હોય તો જિનપૂજા વગેરે સંભવિત બને” એવું જણાવનાર ઢગલાબંધ ગ્રંથોના ગ્રંથકારોમાંથી એકપણ ગ્રંથકારે “અહીં દેવદ્રવ્ય તરીકે સંકલ્પિત દેવદ્રવ્ય જ સમજવાનું છે, ઉછામણી પ્રાપ્ત દેવદ્રવ્ય વગેરે નહીં આવો કોઈ ખુલાસો કર્યો નથી. જો ઉછામણી પ્રાપ્ત દેવદ્રવ્ય વગેરેથી પૂજા વગેરે કરવામાં, સામા પક્ષે જેવો મિથ્યાહાઉ ઊભો કર્યો છે એવો બહુ મોટો દોષ ખરેખર હોત, તો તો ગ્રંથકારોએ એવો ખુલાસો કરી જ દીધો હોત. આ એમની આવશ્યક ફરજ બની જ રહે. પણ એક પણ ગ્રંથકારે એ નથી કર્યો એ જ સૂચવે છે કે એવા દોષની વાતો શાસ્ત્રકારોને માન્ય નથી.
આમ, મુનિશ્રીના પુસ્તકનો મુખ્ય પાયો જ ખોટો હોવાથી એ પુસ્તક પ્રમાણભૂત રહી શકે નહિ, એ સ્પષ્ટ છે.
બાકી, મેં જે જે તર્કો આપીને જે જે વાતો સિદ્ધ કરી છે, એમાંના મોટા ભાગના તર્કોનો પોતાના પુસ્તકમાં ઉલ્લેખ કરવાની મુનિશ્રી હિંમત પણ કરી શક્યા નથી અને કોઈક કોઈકનો જે ઉલ્લેખ કર્યો છે તેનો તર્કબદ્ધ કશો જ પ્રત્યુત્તર આપી શક્યા નથી, ઉપરથી કુતર્કો ભરેલી અસત્ય વાતો લખી છે.
જેમ કે, મેં ધાર્મિક વહીવટ વિચાર પુસ્તકના પરિશિષ્ટમાં... એ ચીજનું દેવદ્રવ્યપણું દૂર થતું ન હોવાથી, દેવદ્રવ્યભક્ષણનો દોષ ઊભો જ રહેતા અને તો પછી તેવી જાહેરાત કરીને એ ચીજ ભગવાનને ચડાવવાની શાસ્ત્રકાર અનુજ્ઞા ન આપત...” આવું જે લખાણ કર્યું છે એનો ઉલ્લેખ કરીને, મુનિશ્રીએ પૃ. ૭૬ ઉપર નીચે પ્રમાણે જણાવ્યું છે -
