________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ વર્ષ: ૪ અંક ૧૦, ૧૫ જાન્યુઆરી ૨૦૦૫]
[૨૧ યોગ્ય મૂલ્ય આપીને લઈ લો? ચંડાલને જોઈને | પરંતુ આ મહેલમાં મારે કેટલો કાળ સુધી રહેવાનું ભયભીત થયેલો તે બકરો બે બે કરતો દુકાનની | છે તે તું વિચારતો નથી. એથી વિષયમાં આસકત અંદરના ભાગમાં પેઠો શેઠના નોકરોએ પણ અંદર | જીવોની કેવા પ્રકારની સ્થિતિ છે, એમ જાણીને પ્રવેશીને લાકડી વડે તેને મારીને બહાર કાઢવા | મારાથી હસાવેલું. નાગદત્ત પણ મુનિના વચનથી છતાં પણ તે અંદર અંદર પેસે છે. ત્યારે નાગદત્ત આયુષ્યને અલ્પ જોતો સાધુને પૂછે છે-“હે પોતે ઉઠીને તે બકરાનો કાન પકડીને જોરથી દુકાન | ભગવંત! મારું આયુષ્ય કેટલું બાકી છે?” મુનિ ઉપરથી ઉતારે છે. નિર્દય તે વિચારે છે.–“આમ કહે છે. સાત દિવસનું બાકી છે. આજથી કેટલા જીવને હું બચાવું? આમ જીવોના રક્ષણમાં | માંડીને સાતમે દિવસે સંધ્યાકાળે તું મૃત્યુ પામીશ.” મારું ધન પણ ખલાસ થઈ જાય, ચંડાલ પણ નાગદત્ત પૂછે છે–“હે ભગવંત હું સમાધિથી કે હંમેશા એમ કરે તેથી બહાર કાઢવો જ સારો. | અસમાધિથી મરણ પામીશ? મુનિવર કહે છે–
એમ વિચાર કરીને બેં બેં કરતા તેને | "હે નાગદત્ત! આજથી પાંચમે દિવસે તારા દુકાનમાંથી બહાર કાઢ્યો કાઢી મુકાય છે એથી જ માથામાં શૂળની પીડા થશે તે અસહ્ય શૂળ પીડા આંસુ સારતો, શેઠ સન્મુખ જોઈને–“હે દયાળુ
ત્રણ દિવસ ભોગવીને મરણ પામીશ? નાગદત્ત તે ઉત્તમ શેઠ! આ ચંડાલના હાથથી મને છોડાવો,
સાંભળીને મહાત્માની આગળ પોતાની જાતને એમ મનમાં પ્રાર્થના કરતા બકરાને લઈને ચંડાલ
હાસ્યપાત્ર ગણતો, પોતાની અસભ્ય પ્રવૃત્તિઓને ગયો,” જયારે શેઠ દુકાનમાંથી બકરાને બહાર | ધિક્કારતા, આખામાંથી આસુ સારતાં સાધુને કહે કાઢતા હતા ત્યારે તે ઉત્તમ સાધુ અંડિલ માટે જતા ! છે–“હે ભગવન્! ખરેખર સાચું હું હસવા યોગ્ય ફરી પણ શેઠ તરફ કંઈક હસીને ગયા. ત્યારે | થયો. દુર્લભ માનવભવ પામીને પૌગલિક સુખમાં નાગદત્ત પણ આ ત્રીજીવાર હસીને જતા મુનિને ! રાચી રહેલા મેં કાંઈ પણ પરલોકની આરાધના ન જોઈ વિચાર કરે છે. આ મુનિવર આજે ત્રણ વાર ! કરી, મનુષ્ય ભવ ફોગટ ગુમાવ્યો. હવે હું શું કરું? મળ્યા. ત્રણેય વાર હસીને ગયા. એમાં જરૂર કાંઈ
| એમ બોલીને રડતો મુનિના પગમાં પડ્યો. સાધુ પણ કારણ હશે તેથી ઉપાશ્રયે જઈને હસવાનું ] પણ નાગદત્તને કહે છે– “હે શ્રાવક! જેમ કારણ પૂછીશ? એમ વિચારીને દુકાનેથી ઘેર જઈ જંગલમાં એક મોટું ઝાડ હોય છે, ત્યાં સંધ્યા સમયે ભોજન કરી, રાતે ઉપાશ્રયે ગયો, સાધુને પ્રણામ
દૂર દૂરથી આવીને પક્ષીઓ ડાળીઓ ઉપર રહે છે. કરી પૂછ્યું.
| ફરી પ્રભાત થયે છતે ઉડીને અન્યત્ર ચાલ્યા જાય હે મુનિરાજ!
છે. ફરી ભેગા મળે કે ન મળે એમ સંસારમાં એવા
આજે પ્રભાતકાળે ચિતારાઓને ચિત્ર કરવા માટે પ્રેરણા કરતા મને
પ્રકારનો કુટુંબ મેળો જાણવો. પોતાની જ જોઈને શા માટે હસેલા? સર્વ સંસારી જીવો
અર્થસાધનામાં તત્પર સર્વે સંસારી જીવો જાણવા. પોતાના ઘરના કામો શું નથી કરતાં? તો તમે શા
તું પણ આત્માના અર્થને સાધી લે.” કારણથી હસ્યા? એમ પૂછવાને હું આવ્યો છું. મુનિ
નાગદત્તે પહેલીવારના હાસ્યનું કારણ જાણી કહે છે- “હે નાગદત્ત! તું ભોગ - વિલાસમાં | પોતાની જાતને અધન્ય માનતો બીજીવારના આસકત, પોતાના આયુષ્ય સમાપ્તિને નહિ જોતો. | હાસ્યનું કારણ પૂછે છે. ત્યારે મુનિ કહે છે– હે ચિતારાઓને જુદા જુદા ચિત્રો કરવા માટે કહે છે / નાગદત્ત! સ્ત્રી પુત્રાદિકમાં મૂઢ આત્મા સંસાર
For Private And Personal Use Only
