Atmanand Prakash Pustak 089 Ank 09

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

એક દીવાથી અનેક દવા પ્રગટે
જીલ્લકકુમાર એક રાજકુમાર હતા, સ`સ્કારાને કારણે નાનપણમાં જ તે પોતાની માતા સ્રાવી યશે।ભદ્રાના પાસે દીક્ષા લઈને જ્ઞાન મેળવવા લાગી ગયા.
જ્યારે તે યુવાન થયે। ત્યારે હૃદયમાં સંસારના સુખ ઉભાગની ઇચ્છા થઇ ગઈ. દેખાવવા છતાં પણ આ ઇચ્છા ન દબાવી શકાઈ ત્યારે એક હિંસ તે પોતાની માતા પાસેથી સાધુપણુ છેાડીને ફરી સ'સારમાં જવાની રજા માંગવા લાગ્યા.
મન
માં એ ખૂબ સમજાવ્યા, પરંતુ પુત્રનુ બદલાયું નહી.. અંતમાં મેહનું દબાણ કરીને માએ કહ્યું, “પુત્ર એછામાં ઓછાં બાર વર્ષ સુધી તુ મારી પાસે વધારે રહીને અભ્યાસ કરી લે. પછી જેમ તારું મન કહે તેમ કરજે,'
માની મમતાએ પુત્રને બાર વર્ષ માટે બાંધી લીધા, રાજ ખરાજ વૈરાગ્ય અને જ્ઞાનની વાતે સાંભળવા છાં પણ તેના ભાગ માટે વ્યાકુળ એવા મન પર ૐના કાઇ પ્રભાવ પડયે હી' એ રીતે ખાર વ પૂરા થયા. તેથૅ માતા પાસેથી ફરી વાર ઘરે જવાની જા માગી સ્નેહના કારણે માતાની
ખે। ભરાઇ આવી. તેણે કહ્યુ', “દીકરા મારા ગુણી પાસે જઇને તું રજા લે, જો તે રજા આપે તે તું ... ક્ષુલ્લક કુમાર ગુરણી પાસે આવ્યા અને ઘરે જવાની
રજા માગી.
ગુરુર્હાએ કહ્યું, “દીકરા, પહેલા બાર વર્ષ સુધી મારી પાસે રહીને ધર્મ ઉપદેશ, સાંભળ પછી જોયું જશે,’’
અનુવાદક : કુ. અલ્પા જીતેન્દ્રકુમાર-મહુવા
ઉત્પન્ન થયેલા વિકારા મનમાંથી હૅટયા ન હતા, પરંતુ કોને કઈ રીતે તેને દબાવીને તે ખાર વર્ષ સુધી ગુરુશીની દેખરેખમાં અભ્યાસ કરતા રહ્યો. બાર વર્ષ પૂરા થતાં જ તેણે ગુરુણી પામે રજા માગી, ગુરુણીએ કહ્યું, “દીકા તું જઈ શકે છે, પરંતુ તારા ઉપાધ્યાયની રજા લઈને,
ક્ષુલ્લક ઉપાધ્યાય પાસે ગયા તે ઉપાધ્યાયે પણ ખાર વર્ષ સુધી રોકી લીધે મન મારીને થ્થુલ્લકે ફરી બાર વર્ષાં વિતાવ્યા, બાર વષ પૂરા થતાં તેણે ઉપાધ્યાય પાસેથી સ'સારમાં જવાની રજા માગી. ઉપાધ્યાયે કહ્યુ, “ક્ષુલ્લક, આચાય ની રજા વગર સસારમાં ન જા,”
ક્ષુલ્લક આચાય ની પાસે ગયે, આચાય એ પણ તેને બાર વર્ષ સુધી ધમ સાંભળવા માટે રેકી લીધે. ક્ષુલ્લક મનમાં ને મનમાં ગુસ્સે થયા, “ધમ સાંભળતાં સાંભળતાં આટલા વર્ષ વીતી ગયા, હવે વધારે શું બાકી રહી ગયુ છે ? '' પરંતુ, તે પશુ તે શરમને લીધે આચાયની વાતને ટાળી ન શકયા,
ક્ષુલ્લકે અડતાલીશ વર્ષ સુધી પેાતાના મનની ઇચ્છા અને ભાવનાને દબાવી. હવે માનસિક ચંચળતા ખૂબ વધી ગઇ હતી. તે સંસારમાં જઇને સાંસારિક સુખાને અનુભવ કરવા માટે વ્યાકુળ થઇ ગયા હતા. આ વખતે માર વર્ષ પૂરા થતાં જ તેણે આચાર્યની રજાની રાહ ન જોઈ સમય પૂરા થતાં જ તે છાનેામાને સ'સારની સ્વતન્ત્રપણે યાત્રા કરવા માટે ચાલી નીકળ્યેા.
ક્ષુલ્લક મુનિ ચાલતા ચાલતા સ કેતપુર પહોંચ્યા.
ક્ષુલ્લક ગુરુણીની વાતને પણ ટાળી ન શકયા,નગરમાં આવતાં આવતાં સાંજ પડી ગઈ હતી.
જુલાઇ ૯૨
५७