________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ઉદાહરણ એટલે સ્વનામધન્ય કામંદી નગરીના ધના તે અવાજ આવતા હતા. કાઉસ યાને ઉભા અણગાર. આ તપવન મુનિરત્નનું નામ અને હેય ત્યારે સુકાયેલાં ઝાડનું ઠુંઠું ઉભુ હોય તેમ જીવન પ્રસિદ્ધ છે. એનુત્તરપપાતિક આગમમાં લાગે. આપણે આ આદેશ છે. તેઓનું વર્ણન છે.
આપણે તે આ તપ કરીએ. પણ શરીરને વિશ્વની વિધિ ભાષામાં રાજા-મહારાજા, ગો ન પડે તેની કાળજી રાખીએ. એક એકારાણી-મહારાણીના અલંકાર પ્રચુર વર્ણને ઘણાં સણું કરીએ તે પણ પહેલા નવકારશીનું વાપરીએ મળશે, પણ એક તપસ્વી મુનિનું આવું આદર્શ વચ્ચે બપોરનું જમણ અને છેલ્લે સાંજનું વાળનું વર્ણન આ આગમ સિવાય ક્યાંય જોવા નહી મળે. વાપરીને એકાસણું પુરૂં કરીએ એળી વર્ધમાન એમાં આખા શરીરના અંગોપાંગનું વર્ણન છે. તપને પાયે, ઉપધાન, અઠ્ઠાઈ, આ બધાં મગધસમ્રાટ શ્રેણિકે પ્રભુને પૂછયું છે કે આપના ભૌમિત્તિક તપ કરીને રાત્રિ જન ત્યાગ, કંદમૂળ શિમાં ઉત્કૃષ્ટ અણગાર કોણ છે?
અભક્ષ્ય ત્યાગ, દ્વી દળ ત્યાગ, ઉકાળેલું પાણી “મુનિવર ચૌદ હજારમાં, શ્રેણિક સભા મોઝાર પીવું, નીત્ય નવકારશી વગેરે નીયત શરૂ કરવા વીર જિદ વખાણ, ધન ધનને શણગાર” જઈએ. બાર મહીનામાં મહત્વનાં પર્વ દિવસોમાં
પ્રભુ તો જે પ્રશ્ન જ્યારે પૂછાય તે હવે જે તા અવશ્ય તપ કરવું જ જોઈએ. અઠ્ઠાઈ ઘર, સંવમુનિની પરિણતિ નિર્મળ હોય, વર્ધમાનભાવે હોય,
સરિ, જ્ઞાનપાંચમ, મૌન એકાદશી, ત્રણ ચૌમાસી ચઢીવાતી હોય તેનું નામ છે. પ્રભુના જ્ઞાનમાં તે આટલા ઉપવાસ બે શાશ્વતી ઓળીમાં બે આયંવેળાએ આ કામંદી નગરીના બત્રીશ રમણી આદિ
બિલ, માગશર વદી દશનું પાર્શ્વનાથ પ્રભુના ધન-ધાન્ય પરિવારને વૈરાગ્યથી જનારા ધનના આરાધનાનું એકાસણું આટલું તે પ્રાણાતે પણ અગર હતા એટલે કહુ, ધન્ના કાકદી ઉત્કૃષ્ટ કરવું જ જોઈએ એવા નિધોર હોવો જોઈએ. અણગાર છે, તે વખતે તેઓનો ચારિત્ર પર્યાય ની રાત્રે ભજનને ત્યાગ પાંચ તિથિ અને માત્ર નવ મહિનાનો હતો. નવ મહિના સંયમ.
અમાસ પૂનમ લાલેતરીને ત્યાગ, બ્રહ્મચર્યનું ધમની નિર્મળ આરાધના કરીને અનુત્તર વિમાનમાં પાલન, આટલા સંસકાર તે જડબેસલાક હવા
જોઇએ. ઉપન થયા, જયારે તેઓ એ તપ કરતાં ત્યાં આહાર નિરસ
આખા વર્ષમાં આપણા તપના દિવસ ભેગાં વાપરતાં. તપ પરીષહ-ઉપસર્ગ સહીને કાયાની
કરીએ તો માંડ દસ બાર દિવસ થાય અને બાકીના
બધા પારણાનાં, એક એવા મહા પુરૂષ થઇ ગયા મતા ઉતારી દીધી હતી.
કે જેઓના જીવનમાં એક વર્ષમાં માત્ર ચોત્રીશ રાgિ mતકૃતઃ' શ્રેણિક તેમને વંદના
જ પારણાના દીવસો આવતા હતા, તેઓનું નામ કરવા ગયા. તમને જોયા છે તેમનું શરીર કૃષ થઈ
કૃષ્ણર્ષિ હતું. ગયું હતું. હાથની આંગળીઓ સાગરી જેવી થઈ ગઇ હતા. કાન સુકાયેલા કઠી બઠ જેવા થઈ ગયા ચા fમાકુaRા વ્રતમના . હતી, પગના તળિયા લાકડાના સપાટ જેવા થઈ
भिग्रहान दुग्रहान् , ગયા હતાં. ચાલે ત્યારે શરીર ચાલતુ હોય તેવું વધે થાસ્ત્રજઘiાન પુરૂસ્ટ કો. ન લાગ પણ વેn ની જા આમ જ
પિયામાર: | સ્વશકિતથી ચાલે છે તેમ લાગે. ચાલે ત્યારે કાલ ઘાદ હતાં કાર ચ: સાવ ભરેલું ગાડું ચાલ અને જે અવાજ આવે
पारणां त्रिंशत એ પ્રાલ - ૯૨ !
For Private And Personal Use Only
